Antonius van de Voort

Antonius wordt geboren op 22 februari 1919 in ’s-Hertogenbosch en woont in Gouda. Als in de loop van 1939 de oorlogsdreiging voor Nederland sterk toeneemt, wordt hij onder de wapenen geroepen bij de Koninklijke Landmacht en als soldaat ingedeeld bij het 1-3 Grensbataljon, gelegerd langs de Oude Maas als onderdeel van de Vesting Holland.

Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen. De Luftwaffe vliegt voor de grondtroepen uit om met valschermjagers strategische doelen verderop in Holland in te nemen en Nederland zo tot snelle overgave te dwingen. Barendrecht is een van de plaatsen die op de eerste dag van de oorlog worden ingenomen.

De volgende dag krijgt Antonius met zijn eenheid bevel om vanaf Heinenoord noordwaarts een aanval uit te voeren op de Barendrechtse brug en de daar gepositioneerde Duitsers te verdrijven. De Nederlanders worden bij deze frontale aanval hevig onder vuur genomen en lijden zware verliezen. Antonius raakt in het gevecht zwaargewond door granaatscherven in borst en hoofd en bezwijkt ter plaatse. Hij is 21 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats in Puttershoek.