Antonius wordt geboren op 16 juni 1926 in Eindhoven en woont in Helmond, waar hij werkzaam is als bankwerker. Als vrijwilliger meldt hij zich voor militaire dienst bij de Koninklijke Landmacht en wordt als korporaal ingedeeld bij het 3e pantserwageneskadron van de Huzaren van Boreel. Na zijn opleiding in Amersfoort, waar drie huzaren bij twee dodelijke ongevallen om het leven komen, reist Antonius met het eskadron op 23 juli 1946 aan boord van de Kota Baroe af naar het Verenigd Koninkrijk voor aanvullende training. Een maand later wordt hij vanwege het losgebarsten geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog naar Nederlands-Indië gezonden om er bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Met de Kota Inten landt hij op 18 september in Batavia. Na een periode van training en gewenning aan het tropische klimaat wordt Antonius eind december ondergebracht bij het commando in Zuid-Sumatra en gelegerd in de omgeving van de stad Palembang. Op Nieuwjaarsdag 1947 komt het daar tot een gewelddadig treffen tussen Nederlandse en Indonesische troepen. Tijdens de Slag om Palembang zetten de Nederlandse strijdmachten hun volledige arsenaal in; de pantserwagens van het 3e eskadron leveren strijd in de straten, terwijl marineschepen op de Moesi en B-25-bommenwerpers de revolutionairen ook vanaf de rivier en vanuit de lucht onder vuur nemen. De revolutionairen worden na 5 dagen van zware strijd teruggedreven, maar vooral door het luchtbombardement is Palembang grotendeels verwoest en zijn er 2000 tot 3500 burgers omgekomen.
Ook hierna blijft het onrustig in Zuid-Sumatra, maar het is uiteindelijk niet het vijandelijk vuur dat Antonius fataal wordt. Op 25 juni 1947 is in Palembang onder onbekende omstandigheden in de rivier de Moesi belandt en daar als gevolg van verdrinking om het leven gekomen. Antonius is 21 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats in Bandung op het Nederlands ereveld Pandu.
Reactie toevoegen