Arnold van den Broek

Arnold wordt geboren op 17 september 1911 in Oirschot als zoon van Martinus van den Broek en Elisabeth de Roij. Zijn moeder overlijdt in juni 1914, als Arnold nog geen drie jaar oud is. In 1925 verhuist hij met zijn vader, broers en zussen naar Liempde, waar zijn broers Henk en Leo onderwijzer zijn aan de katholieke basisschool. Ook Arnold gaat studeren aan de bisschopelijke kweekschool in ’s-Hertogenbosch om daarna voor de klas te staan. Hij wordt benoemd tot onderwijzer in Hapert en gaat daar dan ook doordeweeks in de kost. De weekenden brengt hij door in zijn ouderlijk huis in Liempde.

Arnolds grote passies zijn motorrijden en zweefvliegen op Welschap. In 1936 behaalt hij zijn brevetten en vanaf 1938 is hij bevoegd als instructeur. In 1938 sluit hij zich tegen de achtergrond van de mobilisatie aan bij de regeling M-vliegers, wat inhoudt dat hij na zijn opleiding een vrijwillige verbintenis aangaat bij het reservepersoneel van de Koninklijke Landmacht met het doel om als vlieger te worden ingezet.

Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland Nederland binnen. Arnold wijkt met andere gerekruteerden via Frankrijk uit naar Engeland en gaat daar een verbintenis aan bij de zeedienst als korporaal-leerling-vlieger bij de Marine Luchtvaartdienst (MLD) dat later onderdeel wordt van de Royal Air Force. In september van datzelfde jaar scheept hij in naar Nederlands-Indië, waar hij op 20 november aan land gaat bij Batavia voor aanvullende training. Na ook in de Verenigde Staten en voor de tweede maal in Indië te hebben gevlogen, is Arnold in augustus 1941 weer terug in Engeland en wordt de volgende maand als onderdeel van de Marineluchtvaartdienst geplaatst bij RAF-station Grantham Line. Daar wordt hij bevorderd tot reserve sergeantvlieger en behaalt hij zijn groot militair vliegbrevet.

In de eerste dagen van 1942 wordt Arnold bij het 320 Squadron geplaatst als tweede vlieger-waarnemer van het toestel Lockheed Hudson V-9122 N ‘Wageningen’. Vanaf vliegbasis Leuchars in Schotland en Bircham voert het squadron nachtelijke aanvallen uit op vijandelijke koopvaardijschepen voor de Nederlandse en Noorse kusten. De aanvallen zijn zeer riskant, omdat de Hudsons – snerend ‘flying Ducks’ genoemd – traag wendbaar zijn en voor de aanvallen op geringe hoogte vliegen, wat ze een gemakkelijk doelwit maakt voor vijandelijk geschut.

Een zo’n aanval wordt Arnold en de bemanning van de Wageningen fataal. Vermoedelijk is de Wageningen in de nacht van 29 op 30 mei 1942 ter hoogte van Terschelling door een Duitse FLAK (Flieger Abwehr Kanone) geraakt en in de lucht geëxplodeerd. Van zowel het toestel als de bemanning wordt nooit meer iets vernomen; als gevolg daarvan is de precieze toedracht van de crash niet te achterhalen. Een technisch mankement of beschieting door een Duitse nachtvlieger wordt ook niet uitgesloten. Arnold is 30 jaar geworden.