Franciscus Broos

Franciscus wordt geboren op 3 november 1905 in Roosendaal. Aan de vooravond van de oorlog woont hij in Helmond. In het kader van de mobilisatie van 1939-1940 gaat hij in militaire dienst als sergeant bij de Koninklijke Landmacht.

Als het Duitse leger op 10 mei 1940 Nederland binnenvalt, moeten de verdedigers zich terugtrekken. Franciscus wordt met zijn regiment via Maarheeze naar Budel gestuurd. Omdat Maarheeze dan echter al is ingenomen, wijkt de groep uit naar het nog vrije Sterksel. In de nacht van 11 op 12 mei verstoppen de soldaten zich in een bos langs de weg Someren-Heeze om de morgen af te wachten. Vanuit hun schuilplaats horen ze onafgebroken de Duitse colonnes langstrekken. In de ochtend wordt de groep omsingeld door de Duitsers. In het vuurgevecht dat volgt sneuvelt Franciscus, samen met de soldaten Aarts en Kanters. Hij is 34 jaar geworden.

Hun lichamen worden pas drie dagen later gevonden door de 16-jarige Antoon van Gennip uit Heeze en op 18 mei worden de militairen in Sterksel begraven. Franciscus wordt later op het militaire ereveld Grebbeberg te Rhenen herbegraven.