Frans wordt geboren op 22 oktober 1927 in Tilburg als zoon van Henricus van de Wouw en Joanna Jansen. Hij werkt als dompelaar in een gloeilampenfabriek, totdat hij in het najaar van 1947 als dienstplichtige opkomt bij de Koninklijke Landmacht in Roermond. Daar wordt hij ingedeeld bij het 5-11 Regiment Infanterie.
Vanwege het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Frans voor de vervulling van zijn dienstverband naar de Oost gezonden, om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Na een opleiding van vijf maanden vertrekt hij eind februari 1948 met de Volendam naar de Oost, waar hij na een zeereis van een maand aan land gaat in Belawan op Sumatra. Vanuit posten in Siantar en Prapat wordt Frans ingezet bij patrouilles in de binnenlanden rond het Toba-meer.
Nadat in de loop van 1948 onderhandelingen tussen Nederland en de Republiek opnieuw vastlopen, begint legercommandant S.H. Spoor op 19 december 1948 de Tweede Politionele Actie, waarbij de uitschakeling van de republiek als politieke en militaire macht voor ogen wordt gehouden. Ook op Sumatra worden dan acties gevoerd om cruciale posten veilig te stellen tegen revolutionaire infiltraties. Zo worden langs de oevers van het uitgestrekte Toba-meer verschillende landingen uitgevoerd door kleinere eenheden, terwijl de hoofdgroep over land Balige inneemt, na een moeizame tocht die door veel versperring en vernielingen wordt gehinderd. Ondertussen is op Java de republikeinse hoofdstad Djokjakarta ingenomen en wordt de Soekarno-regering na arrestatie vastgezet in Prapat, in dezelfde regio waar Frans dan dient.
Net als de Eerste Politionele Actie is de Tweede een tactisch succes, maar opnieuw blijkt de overwinning een illusie. Na afloop van de Actie op 5 januari 1949 moet Nederland de gevangengenomen republikeinse regering onder internationale druk weer vrijlaten en toestaan dat zij hun oude machtscentrum in Djokjakarta opnieuw betrekken. Het revolutionaire leger blijkt na de Actie bovendien allerminst verslagen en voert de guerrillastrijd dan tot ongekende hevigheid op. Voor de overbelaste, onderbemande Nederlandse soldaten blijkt het vrijwel onmogelijk om effectief hun gezag en de openbare orde te handhaven. Ook voor Frans’ bataljon blijft het in de daarna volgende maanden zeer onrustig en moeten nog tal van acties worden ondernomen om het gebied rond het Toba-meer veilig te stellen.
Tijdens deze nieuw opgelaaide gevechten sneuvelt Frans op 3 juni 1949 als gevolg van vijandelijke acties in Sibaulangit, aan de weg van Medan naar het Toba-meer. Hij is 21 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Leuwigajah in Cimahi.
Reactie toevoegen