Hendrikus van der Meer

Hendrikus wordt geboren op 29 april 1920 in Eindhoven. Als in de loop van 1939-1940 de oorlogsdreiging voor Nederland sterk toeneemt, wordt de dienstplichtige Hendrikus onder de wapenen geroepen en als soldaat ingedeeld bij het Bataljon Luchtafweer, gevormd vanuit het Depot Luchtdoelartillerie. Met zijn eenheid wordt Hendrikus aanvankelijk gestationeerd in Wassenaar, als onderdeel van de verdediging van de Vesting Holland.

Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen. De Luftwaffe vliegt diezelfde dag voor de hoofdmacht uit om met paratroepers strategische punten verderop in Holland in te nemen en de Nederlandse regering zo tot snelle overgave te dwingen. Op de eerste dag van de oorlog maakt Hendrikus met zijn eenheid direct contact met de vijand en schiet drie vliegtuigen uit de lucht.

Op 13 mei wordt het bataljon naar Hoek van Holland verplaatst om de haven daar te bewaken waar geallieerde troepen aan land zouden komen. Vanuit deze haven zouden ook Nederlandse prominenten, leden van de regering en het Koninklijk Huis worden geëvacueerd.

In de ochtend van 14 mei, als het bataljon in stelling is gebracht ten noorden van het station, wordt Hoek van Holland door de Luftwaffe aangevallen. Hendrikus sneuvelt bij de beschietingen op zijn stelling. Hij is 20 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nationaal Ereveld in Loenen.