Henk Sips

Henk wordt geboren op 27 juni 1913 in Breda als zoon van Cornelis Sips en Catharina Broekaart, die in de stad aan de Veemarktstraat een slagerij hebben. Henk zelf is in Breda als vrijwilliger aangesloten bij de plaatselijke afdeling van het landstormkorps. Als in het najaar van 1939 de oorlogsdreiging voor Nederland sterk toeneemt, wordt hij onder de wapenen geroepen en en met de rang van sergeant gelegerd aan het defensiekanaal bij Mill, als onderdeel van de landsverdediging aan de Peel-Raamstelling. Daar is hij commandant van kazemat S-37.

Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen. Omdat Henks kazemat net buiten de hoofdaanvalssector van de Duitsers ligt, blijft het die eerste oorlogsdag voor hem rustig. Op 11 mei breekt echter in de vroege ochtend een fel vuurgevecht uit. De Duitsers weten op korte afstand met schietgattreffers de gehele bemanning van de kazemat en in de loopgraaf ernaast uit te schakelen. Henk is een van de militairen die dan om het leven komt. Hij is 26 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats thuis in Breda op de rooms-katholieke begraafplaats Zuylen.

Voor hun inzet en standvastigheid wordt Henk samen met de andere omgekomen militairen van de kazemat postuum het Bronzen Kruis toegekend.