Johannes wordt geboren op 16 februari 1902 in 's-Hertogenbosch en woont in Nederlands-Indië. Hij meldt zich voor militaire dienst bij het KNIL, waar hij als soldaat wordt ingedeeld bij de cavalerie. Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart Nederland in reactie daarop Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen om Oost-Azië te overheersen.
Johannes wordt ingezet bij de verdediging van de kolonie tijdens de Japanse inval, maar als het KNIL op 8 maart 1942 capituleert, wordt hij samen met duizenden anderen als krijgsgevangene afgevoerd naar het vasteland van Zuidoost-Azië. Daar wordt hij als dwangarbeider ingezet bij de aanleg van de Birma-spoorlijn. Johannes overleeft de vele maanden van dagenlang extreem zwaar werken in het tropische klimaat, terwijl hij blootstaat aan ziektes en mishandeling en moet zien te overleven op zeer karige voeding en gebrekkige medicijnen. De beproevingen hebben echter wel hun tol geëist. Op 1 november 1945, enkele maanden na het einde van de Tweede Wereldoorlog in Oost-Azië, overlijdt hij alsnog aan de eerder geleden trauma’s en ontberingen, in de Thaise havenstad Chonburi. Vermoedelijk staat Johannes dan op het punt om gerepatrieerd te worden naar Nederlands-Indië, om daar opnieuw naar het strijdtoneel te worden gestuurd, maar dan dat van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd. Johannes is 43 jaar geworden en rust op de oorlogsbegraafplaats van het Thaise Kanchanaburi.
Reactie toevoegen