Johannes wordt geboren op 15 juni 1925 in Maarheeze. Opgeroepen voor de dienstplicht, komt hij in het najaar van 1946 op bij de Koninklijke Landmacht in Breda, waar hij als soldaat wordt ingedeeld bij het 1-8 Regiment Veld Artillerie.
Wegens het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Johannes voor de vervulling van zijn dienstverband als onderdeel van de 7 December Divisie naar Nederlands-Indië gezonden, om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Na een opleiding van anderhalve maand vertrekt hij met de Johan de Witt naar de Oost, waar hij maand later, eind november 1946, bij Batavia aan land gaat.
Na aankomst wordt Johannes met zijn afdeling gelegerd in het artilleriekamp in Batavia voor aanvullende training en bewapening. Daarnaast bewaken ze posten in Djati Baroe en Toegoe. Vanaf eind maart 1947 is hij gelegerd in Kademangan bij Tjiandjoer in de Javaanse binnenlanden.
Na lange, vruchteloze pogingen tussen Nederland en de Republiek om het Akkoord van Linggadjati uitgevoerd te krijgen, geven Den Haag en Batavia legercommandant S.H. Spoor toestemming om met ingang van 21 juli 1947 de Eerste Politionele Actie te beginnen. Doel is het weer onder Nederlandse controle brengen van economisch vitale gebieden op Java en Sumatra, om zo de Republiek naar de onderhandelingstafel te dwingen. Voor de Nederlandse militairen raken de gebeurtenissen na maandenlang wachten en beperkte acties langs de demarcatielijnen plotseling in een stroomversnelling.
Johannes’ afdeling voert samen met Nederlandse infanteristen zuiveringsacties uit in de omgeving van Tjikalong-Koelon, om daar overgeplaatst te worden naar Cheribon voor deelname aan operatie ‘Venlo’. Via Koeningan en Tjiamis trekt de afdeling op richting Tasikmalaja. Het is een moeizame tocht die veel hinder ondervindt door talloze vernielingen, blokkades en beschietingen.
Tactisch gezien is de Actie een succes; de weerstand van de revolutionairen is snel gebroken en alle militaire doelen worden gehaald. Diplomatiek loopt Nederland echter ernstige imagoschade op en onder toenemende internationale druk wordt de Actie op 4 augustus beëindigd. Al snel dient zich een ander kritiek probleem voor; er moet nu een veel groter gebied veilig worden gesteld, wat de toch al overbelaste Nederlandse troepenmacht nog verder onder druk zet. Zoals gevreesd nemen infiltraties en guerrilla-aanvallen in de daaropvolgende maanden snel toe.
Johannes blijft na afloop van de actie in Tasikmalaja, dat op 8 augustus wordt ingenomen. Vandaaruit wordt artilleriesteun verleend bij operaties in de omgeving. Vanaf november heeft de afdeling een eigen patrouillegebied waar in de loop van de komende maanden de rust geleidelijk aan terugkeert. In maart 1948 wordt Johannes overgeplaatst naar de omgeving van Bandoeng, om daar het gebied veilig te stellen op de opstandelingen.
Tegen de achtergond van deze nieuwe acties sneuvelt Johannes op 9 juni 1948 te Pengalengan. Tijdens een boottocht op het stuwmeer Tjilluntia slaat de boot om en Johannes verdrinkt. Zijn lichaam wordt de volgende dag gevonden. Hij is 22 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Menteng Pulo in Jakarta.
Reactie toevoegen