Johannes wordt geboren op 16 mei 1926 in Vught als zoon van Theodorus van Laarhoven en Hubertina Kluijtmans. Totdat hij in 1947 als dienstplichtige wordt opgeroepen is hij werkzaam als timmerman.
Johannes komt op bij de Koninklijke Landmacht in Nijmegen, waar hij als soldaat wordt ingedeeld bij de ondersteuningscompagnie van 5-2 Regiment Infanterie. Na een opleiding van tweeënhalve maand vertrekt hij op 17 december met de Zuiderkruis naar Nederlands-Indië voor de vervulling van zijn dienstverband. Vanwege het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Johannes daar ingezet om bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Na een zeereis van een maand gaat hij aan land in Semarang op Java. Daar wordt het onderdeel van Johannes in Djember toegevoegd bij het XXIII Infanteriebataljon van het KNIL dat actief is op Oost-Java. In de loop van 1948 worden daar patrouilles ondernomen tegen met name islamitische strijdgroepen zoals de Elang-Emas (Gouden Adelaar). In mei trekt een meerdaagse patrouille van noord naar zuid door het Janggebergte om de regio te zuiveren. Tijdens de Tweede Politionele Actie van 19 december 1948 tot 5 januari 1949 is Johannes in en rond Malang betrokken bij militaire operaties.
Begin januari is het bataljon naar Soerabaja verplaatst en krijgt daar opdracht om het Ponogoro-regentschap ten zuiden van de stad Madioen te bezetten. Bij de gevechten om Ponogoro sneuvelt Johannes op 19 januari 1949 in Slaoeng. Hij is 22 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Kembang Kuning in Surabaya. In Vught staat zijn naam vermeld op het in 1996 onthulde Indiëmonument.
Reactie toevoegen