Johannes Sledsens

Johannes wordt geboren op 4 februari 1908 in ’s-Hertogenbosch. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog in Nederland meldt hij zich voor dienst bij de Koninklijke Marine. Hij reist af naar de Verenigde Staten, waar hij wordt opgeleid tot marinier voor dienst in Oost-Azië, waar de Japanners op dat moment nog worden bevochten. Bij de mariniers behaalt hij uiteindelijk de rang van sergeant-majoor.

Twee dagen na de Japanse capitulatie van 15 augustus 1945 roepen Soekarno en Mohammed Hatta de onafhankelijkheid van Indonesië uit. Als kort daarop de Britten en Nederlanders aanstalten lijken te maken om het oude koloniale gezag te herstellen, breekt de periode van de Bersiap (‘wees paraat’) aan, waarin vooral buitenlanders en tot vijand verklaarde Europese en Indische Nederlanders slachtoffer worden van geweld en vervolging. De bestemming van de mariniers wordt daarmee gewijzigd in Nederlands-Indië, om daar de orde en rust te herstellen. In december 1945 reist Johannes met de mariniersbrigade, verdeeld over een aantal kort na elkaar vertrekkende troepentransportschepen, naar de Oost.

Door het landingsverbod voor Nederlandse troepen op Java en Sumatra, afgekondigd door opperbevelhebber van het South East Asia Command (SEAC) admiraal Lord Mountbatten, duurt het echter nog tot maart 1946 voordat Johannes kan debarkeren in Soerabaja. Tot die tijd is hij gelegerd in Brits-Malakka. Na het overnemen van posten van de nog aanwezige Britse troepen op Java, wordt Johannes met name ingezet in het oosten van het eiland, waar aan het Soerabaja-front felle strijd wordt geleverd tegen de revolutionairen.

Uiteindelijk zou het niet het vijandelijk vuur van de revolutionairen zijn dat Johannes’ leven opeist. Op 20 januari 1946 komt hij in Ampang Tinggi om het leven als gevolg van een zwaar auto-ongeluk. Johannes is 37 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Kembang Kuning in Surabaya.