Frans Verheijden

Frans wordt geboren op 20 september 1925 in Boxtel. Nadat hij de mulo heeft doorlopen, werkt hij tijdens de bezettingsjaren voor enige tijd op het distributiekantoor. Hij duikt onder zodra hij de oproep krijgt zich voor de Arbeitseinsatz (de verplichte tewerkstelling in Duitsland) te melden en keert pas na de bevrijding van Nederland in mei 1945 terug naar Boxtel. In de zomer van 1946 komt hij als dienstplichtig soldaat op bij de Koninklijke Landmacht in Roermond en wordt ingedeeld bij het 3-11 Regiment Infanterie.

Wegens het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Frans voor de vervulling van zijn dienstverband als onderdeel van de 7 December Divisie uitgezonden naar Nederlands-Indië, om daar de rust en het Nederlandse gezag te herstellen. Na een opleiding van tweeënhalve maand reist hij met de Kota Baroe af naar de Oost, waar hij na ruim een maand aan land gaat bij Makassar op Celebes. Daar wordt het bataljon van Frans aanvankelijk ingezet voor bewakingsdiensten en konvooibeveiliging in Zuid-Celebes, maar drie compagnieën worden later naar Borneo gezonden om de onlusten daar te bestrijden.

Na lange, vruchteloze pogingen tussen Nederland en de Republiek om het Akkoord van Linggadjati uitgevoerd te krijgen, geven Den Haag en Batavia legercommandant S.H. Spoor toestemming om met ingang van 21 juli 1947 de Eerste Politionele Actie te beginnen. Doel is het weer onder Nederlandse controle brengen van economisch vitale gebieden op Java en Sumatra, om zo de Republiek naar de onderhandelingstafel te dwingen. Voor de Nederlandse militairen raken de gebeurtenissen na maandenlang wachten en beperkte acties langs de demarcatielijnen plotseling in een stroomversnelling. Tegen deze achtergrond worden de compagnieën op Celebes naar Midden-Java getransporteerd, waar ze de sector Tegal rondom de Slamet-vulkaan beveiligen, een berggebied waar de revolutionairen een voortdurende bron van onrust vormen. Hier voegen de compagnieën op Borneo zich weer bij de rest van het bataljon.

Tactisch gezien is de Actie een succes; de weerstand van de revolutionairen is snel gebroken en alle militaire doelen worden gehaald. Diplomatiek loopt Nederland echter ernstige imagoschade op en onder toenemende internationale druk wordt de Actie op 4 augustus beëindigd.  Al snel dient zich een ander kritiek probleem voor; er moet nu een veel groter gebied worden beveiligd, wat de onderbemande, overbelaste Nederlandse troepenmacht nog verder onder druk zet. Zoals gevreesd nemen infiltraties en guerrilla-aanvallen in de daaropvolgende maanden snel toe. Ook in de sector rond de Slamet blijven beschietingen en hinderlagen de Nederlandse soldaten teisteren.

In de avond van 23 september 1947 schrijft Frans vanuit zijn wachtpost in Ketanggoengan een brief naar Nederland. De verlichte wachtpost trekt dan echter de aandacht van een sluipmoordenaar die Frans met een enkel schot om het leven brengt. Frans is dan net drie dagen 22 jaar oud. Hij vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Candi in Semarang.