Jan van den Nosterum

Jan wordt geboren op 23 april 1926 in Boxtel. Opgeroepen voor de dienstplicht, meldt hij zich begin 1947 bij de Koninklijke Landmacht in Venlo en wordt als soldaat ingedeeld bij het 1-2 Mitrailleurbataljon.

Wegens het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Jan voor de vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië gezonden, om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het koloniale gezag. Op 30 juli 1947 vertrekt hij met de Volendam naar de Oost, waar hij een maand later arriveert in Batavia. Onderweg wordt het bataljon geplaagd door een uitbraak van ‘goedaardige tyfus’, waardoor na aankomst 77 zieken overgebracht moeten worden naar het hospitaal en twee weken in quarantaine blijven.

Jan wordt met zijn eenheid aanvankelijk gelegerd in Buitenzorg en ingezet voor wachtdiensten. In november 1947 wordt het bataljon naar Oost-Java gezonden, waar ze patrouilles lopen en verschillende posten beveiligen. Aan de Tweede Politionele Actie, van 19 december 1948 tot 5 januari 1949, neemt Jans compagnie niet actief deel, maar rustig hebben ze het niet. Vanwege het zware geschut dat de mitrailleurbataljons in de strijd brengen, vormen ze regelmatig het mikpunt van guerrilla-aanvallen en infiltraties door het revolutionaire leger. Na afloop van het offensief wordt het bataljon gelegerd bij Modjosari en volgt de opheffing en herverdeling van Jans compagnie, waarna hij wordt ingezet voor patrouilles en zuiveringsacties in de binnenlanden van Oost-Java.

In de nacht van 31 januari op 1 februari 1949 proberen de revolutionairen Jans eenheid uit Satjen bij Modjokerto te verdrijven. Er worden mortiergranaten afgevuurd, waarvan er een zonder te ontploffen in het kamp terechtkomt. De volgende ochtend wordt Jan dodelijk getroffen door scherpschutters die de aanval op Sadjen hebben hervat. Hij is 22 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Kembang Kuning in Surabaya.