Jan Verbiezen

Jan wordt geboren op 8 juni 1919 in Breskens als zoon van scheepstimmerman Gradus Verbiezen en Magdalena Vermeulen. Adriana is zijn enige zus. In juli 1946 trouwt hij in Helmond met Nellie Colen, waarmee hij in Vught gaat wonen. Het echtpaar heeft geen kinderen.

Zes weken na zijn huwelijk gaat Jan in dienst bij de Koninklijke Marechaussee. Wegens het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt hij voor de vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië gezonden, om daar bij te dragen aan de handhaving van de rust en het gezag.

In september 1946 vertrekt hij aan boord van de Willem Ruys naar de Oost, waar hij na een zeereis van een maand aan land gaat in Tandjong Priok, de haven van Batavia. Als onderdeel van de 7 December Divisie wordt Jan daar ingedeeld bij de 2^e compagnie van het 1^e bataljon van de Militaire Politie en gestationeerd in de pastorie aan de Barteljorisweg in Batavia.

Jan maakt daar kennis met wachtmeester Arjen Minnaard wiens leven hij op enig moment redt door zijn gewonde been af te binden, zodat hij niet zou doodbloeden. Jan bereikt tijdens zijn dienst in Indië uiteindelijk de rang van opperwachtmeester.

Als onderdeel van de Militaire Politie wordt Jan verspreid in Java ingezet voor bewaking- en politietaken. Periodiek wordt hij ook met de infanterie-eenheden op patrouille gestuurd. Vooral na afloop van de Eerste en de Tweede Politionele Acties neemt de werkdruk voor Jan en zijn collega’s sterk toe, als met nauwelijks uitbreiding van het personeelsbestand een veel groter gebied moet worden beveiligd.

Op 27 september 1948 komt Jan als gevolg van een motorongeluk bij Buitenzorg om het leven. Hij is 29 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Menteng Pulo in Jakarta. Na zijn overlijden treedt zijn weduwe toe tot het Vrouwen Hulp Korps (VHK), een afdeling van de Marine Vrouwen Afdeling (MARVA) in Indonesië. Daar leert ze Jans kameraad Arjen kennen met wie ze terug in Nederland trouwt en een gezin met twee kinderen sticht.

In 1951 wordt Jan postuum geëerd met de Bronzen Leeuw vanwege de bezielende leiding die hij heeft gegeven bij belangrijke terreinpatrouilles in het West-Javaanse Tjibadad.