Petrus Luijks

Petrus wordt geboren op 22 april 1914 in Halsteren. Wanneer in de loop van 1939-1940 de oorlogsdreiging verder toeneemt, wordt hij als dienstplichtige opgeroepen en als soldaat ingedeeld bij het 4-3 Grensbataljon dat in Zuid-Holland is gelegerd ter verdediging van de bruggen over de grote rivieren.

Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen. De Luftwaffe vliegt voor de oprukkende troepenmacht uit om strategische punten verderop in Holland met luchtlandingstroepen in te nemen, in de verwachting zo de Nederlandse regering tot een snelle overgave te dwingen. Een van de doelen is het Eiland van Dordrecht dat vanwege de bruggen bij Dordrecht en Moerdijk wordt ingenomen. In een poging de Duitsers te ontzetten, bieden de Nederlandse verdedigers hier de komende dagen dan ook felle weerstand.

Op 12 mei moet Petrus zich met zijn onderdeel terugtrekken, nadat ze op Duitse tegenstand zijn gelopen rond het motorgemaal nabij de buurtschap Tweede Tol. Tijdens de terugtrekking ligt Petrus samen met soldaat Wilhelmus Gijzen uit Bergen op Zoom in een vuurgevecht met de Duitsers tussen het motorgemaal en Wieldrecht. Daar worden ze die dag allebei kort na elkaar door de Duitsers dodelijk getroffen. Petrus is 26 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op de begraafplaats Essenhof in Dordrecht.