Josef wordt geboren op 23 maart 1905 in het Duitse Goch als zoon van Josef Smolders senior en Hendrina Braams. In 1935 trouwt hij met Jacoba Loeffen met wie hij in Nuenen gaat wonen. Daar is Josef werkzaam als gemeente-voorwerker.
Als in het najaar van 1939 de oorlogsdreiging voor Nederland sterk lijkt toe te nemen, wordt Josef onder de wapenen geroepen en als korporaal ingedeeld bij het 1-III-26 Regiment Infanterie. Begin mei 1940 wordt hij met zijn bataljon gelegerd tussen Vierlingsbeek en Venlo als onderdeel de Maaslinie. Kort daarna wordt zijn eenheid verplaatst naar Vak Bakel van de Peel-Raamstelling.
Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen. De verdedigingslinies langs de Maas en de Peel-Raamstelling bezwijken de eerste oorlogsdag onder de superieure Duitse vuurkracht. Josef wordt dan met zijn onderdeel afgemarcheerd naar Tilburg, dat dan door het leger als etappeplaats wordt gebruikt voor de westwaartse terugtrekking.
Op 11 mei worden de terugtrekkende militairen op de Bredaseweg tussen het missiehuis en Gilze in een bombardement van een half uur onder vuur genomen. Jozef is een van de veertien slachtoffers die bij deze beschieting om het leven komen. Hij is 35 jaar geworden en wordt thuis begraven op de rooms-katholieke begraafplaats in Nuenen.
Reacties
Eenheid: 1-III-26 R.I.
http://www.zuidfront-holland1940.nl/index.php?page=smolders-j-a
ik ben diep onder de indruk van de site. Mijn moeder, A.M. Smeijers - van Hest, was lid van de BNMO en kende verscheidene vrouwen die net als zij hun mannen verloren. De bekendsten van haar waren haar nicht Jes Konings - van Hees, Jo Balduk - de Bakker en mw. Smolders uit Nuenen.
Opmerkelijk: geen van die vrouwen is hertrouwd. Jo Balduk de Bakker werd pastoorsmeid te Diessen. De verhalen van die dames en wat er met hun echtgenoten is gebeurd kende ik vaag. Het schokte mij toen ik las hoe Goof Konings, Jan Balduk en Josef Smolders in de meidagen van 1940 de dood vonden. Ik ben u zeer erkentelijk voor de eregalerij. Nogmaals dank u wel.
Dag Ad, zeer hartelijk dank voor uw bericht. Het doet ons goed te weten dat de site echt eer doet aan de gesneuvelden.
Inderdaad is het heel bijzonder dat deze weduwes niet hertrouwden. De rest van hun leven bleven ze in gedachten bij hun overleden echtgenoten; dat moet veel kracht gevergd hebben.
Reactie toevoegen