Antonius wordt geboren op 21 september 1926 in Roosendaal. Als dienstplichtige komt hij rond de jaarwisseling 1946-1947 op bij de Koninklijke Landmacht in Arnhem, waar hij wordt ingedeeld bij het 4e Bataljon Garde Regiment Prinses Irene.
Wegens het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Antonius voor de vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië gezonden, om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Na een training van drie maanden vertrekt hij in juni 1947 met de Tabinta naar de Oost, waar hij een maand later aan wal gaat in Semarang op Java. In Indië is Antonius als lid van de stafcompagnie ingedeeld bij het peloton pantserafweergeschut (PAG).
Tijdens de Eerste Politionele Actie van 24 juli tot 4 augustus 1947 is Antonius met zijn eenheid betrokken bij felle gevechten en de bezetting van verschillende plaatsen ten oosten van Semarang. Na afloop van de Actie wordt Antonius in dit gebied gestationeerd voor patrouille- en bewakingsdienst. Vanaf 13 september dient Antonius in Oost-Java, in het buitengebied van Soerabaja. Hier blijft het Garderegiment het grootste deel van 1948 gelegerd. Tijdens de Tweede Politionele Actie van 19 december 1948 tot 5 januari 1949 rukt Antonius op richting Blitar dat aan zijn eenheid wordt toegewezen voor bewaking.
Algauw blijkt dat ondanks de tactische successen de vijand allerminst is verslagen. Het revolutionaire leger heeft zich teruggetrokken in de binnenlanden en gaat over tot een intensieve guerrillastrijd in de veroverde gebieden. Voor de Nederlandse troepen blijkt het bovendien onmogelijk om met dezelfde aantallen zoveel extra gebied effectief veilig te stellen. Na afloop van de Actie nemen het aantal beschietingen infiltraties door de revolutionairen dan ook weer gauw toe. Ook de islamitische strijdgroepen Daroel Islam en Hizboellah die zich helemaal niet gebonden voelen aan eventuele overeenkomsten tussen Nederland en de Republiek, vormen een voortdurende bron van onrust.
Tegen de achtergrond van deze nieuw opgelaaide gevechten sneuvelt Antonius op 30 mei 1949 in Garoem, aan de voet van de Kelud-vulkaan bij Blitar. Hij is 22 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Kembang Kuning in Surabaya.
Reactie toevoegen