Cornelis wordt geboren op 12 oktober 1895 in Oudenbosch. Hij woont in Nederlands-Indië, waar in dienst is gegaan bij het KNIL.
Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen geworden om Oost-Azië te kunnen overheersen. Tegen deze achtergrond wordt Cornelis als brigadier (Europees korporaal) ingezet voor de verdediging van de kolonie.
Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel ingenomen. Het KNIL, slecht voorbereid en uitgerust en ernstig gehinderd door besluiteloosheid aan de top, maakt geen schijn van kans tegenover de superieure Japanse vuurkracht. Op 8 maart 1942, na de Japanse landing op Java, capituleert het KNIL in Bandoeng. Rond deze tijd wordt ook Cornelis krijgsgevangen genomen en afgevoerd naar de Javaanse kampen.
Nadat de Japanners het eiland Flores hebben veroverd, wordt hij daarheen getransporteerd. Cornelis komt terecht in een van de drie kampen rond Maoemere, van waaruit hij als dwangarbeider wordt ingezet bij de aanleg van een vliegveld. Vanwege de geallieerde bombardementen worden de gevangenen na voltooiing vastgehouden om herstelwerkzaamheden te verrichten.
Met honderden andere krijgsgevangenen wordt Cornelis er ondergebracht in zelfgemaakte barakken van bamboe en atap. Er is geen elektriciteit beschikbaar en aanvankelijk is de voedselvoorziening er zeer slecht. De omstandigheden in de kampen op Flores leiden tot veel ernstig verzwakte en zieke gevangenen. Een van hen is Cornelis; hij bezwijkt op 17 februari 1945 op 49-jarige leeftijd. Hij vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Kembang Kuning in Surabaya.
Reactie toevoegen