Cornelis wordt geboren op 7 oktober 1927 in Almkerk. Als vrijwilliger meldt hij zich direct na het einde van de oorlog in Nederland voor militaire dienst bij de Koninklijke Marine. Voor opleiding vertrekt hij naar de Verenigde Staten, waar in september 1945 in Camp Davis de Mariniersbrigade wordt opgericht. Cornelis wordt ingedeeld bij het 2e Infanteriebataljon.
Twee dagen na de Japanse capitulatie van 15 augustus 1945 roepen Soekarno en Mohammed Hatta de onafhankelijkheid van Indonesië uit. Daarmee begint de chaotische Bersiap-periode waarin met name buitenlanders – Japanners, Chinezen en Britten – en tot vijand verklaarde Europese en Indische Nederlanders slachtoffer worden van geweld en vervolging. Voor de vervulling van zijn dienstverband wordt Cornelis met de Mariniersbrigade naar Nederlands-Indië gezonden om er bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Na enkele maanden opleiding, reist hij in december 1945 met de Bloemfontein af naar de Oost.
Admiraal Lord Mountbatten, bevelhebber van het geallieerde South East Asia Command (SEAC) heeft echter met ingang van 2 november 1945 een landingsverbod uitgevaardigd voor Nederlandse troepen op Java en Sumatra, tot grote woede van de Nederlandse militairen. Met het verbod wil Mountbatten voorkomen dat de situatie escaleert tot een grootschalige oorlog waarin de Britse troepen mogelijk verzeild raken. Op een kleine groep mariniers na die wel mogen debarkeren, wijkt de Nederlandse troepenmacht wijkt uit naar Malakka, in afwachting van de opheffing van het landingsverbod.
In maart 1946 is het dan zover dat de mariniers op Java mogen landen. Dat eerste jaar wordt Cornelis bij diverse grootschalige en succesvolle acties op het oosten van het eiland ingezet.
Tijdens een van deze militaire acties komt Cornelis op 5 februari 1947 om het leven in Prambon. Hij is 19 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Kembang Kuning in Surabaya.
Reactie toevoegen