Harry wordt geboren op 21 juni 1926 in Tilburg. Nadat hij daar de HBS aan het Sint-Odulphuslyceum heeft gelopen, meldt hij zich als in 1946 als vrijwilliger voor militaire dienst bij de Koninklijke Landmacht in Nijmegen. Daar wordt hij als korporaal ingedeeld bij het dan opgerichte 3-2 Regiment Infanterie. Wegens het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Harry voor de vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië gezonden om er bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Op 18 oktober 1946 vertrekt hij na een korte militaire opleiding met de Indrapoera naar de Oost, waar hij een maand later in Batavia aan land gaat.
Na aankomst wordt Harry’s eenheid ingezet voor wachtdiensten en zuiveringsacties van beperkte omvang in de omgeving van Batavia. In februari neemt het bataljon de bewaking van de haven van Tandjong Priok op zich. Vanaf maart is Harry verderop in het binnenland actief voor de beveiliging van de konvooiweg van Buitenzorg naar Bandoeng, waar voortdurend beschietingen plaatsvinden en revolutionaire cellen hinderlagen leggen.
Na lange, vruchteloze pogingen tussen Nederland en de Republiek om het Akkoord van Linggadjati uitgevoerd te krijgen, geven Den Haag en Batavia de strijdmachten toestemming om met ingang van 21 juli 1947 de Eerste Politionele Actie te beginnen. Doel is het weer onder Nederlandse controle brengen van economisch vitale gebieden op Java en Sumatra, om zo de Republiek naar de onderhandelingstafel te dwingen. Voor de Nederlandse militairen raken de gebeurtenissen na maandenlang wachten en frustrerend ingehouden acties langs de demarcatielijnen plotseling in een stroomversnelling.
Harry beveiligt met zijn bataljon het gebied rond Tjipanas en Tjiandjoer, gevolgd door een grote zuiveringsactie rond Tjikalong-Koelon. Direct daarna wordt het bataljon naar Cheribon verplaatst voor deelname aan operatie ‘Venlo’ en neemt Koeningan in. Tegen het einde van de Actie bezet Harry’s bataljon posten in Tasikmalaja, Tjiamis, Gardoe en Kawali.
Tactisch gezien is de Actie een succes; de weerstand van de revolutionairen is snel gebroken en alle militaire doelen worden gehaald. Diplomatiek loopt Nederland echter ernstige imagoschade op en onder toenemende internationale druk wordt de Actie op 4 augustus beëindigd. Al snel dient zich een ander kritiek probleem voor; er moet nu een veel groter gebied veilig worden gesteld, wat voor de beperkte, overbelaste Nederlandse troepenmacht haast niet te doen is. Zoals gevreesd nemen infiltraties en guerrilla-aanvallen in de daaropvolgende maanden snel toe. Er worden meer posten in het gebied betrokken voor zuiveringsacties in de omgeving.
Met de ondertekening van het Renville-akkoord in januari 1948 keert de rust enigszins terug en worden de revolutionairen conform het akkoord uit het gebied geëvacueerd. Andere opstandige groepen zoals de islamitische strijdgroepen Daroel Islam en Hizboellah blijven echter een voortdurende bron van onrust vormen voor de Nederlandse soldaten.
Tegen de achtergrond van deze nieuw opgelaaide gevechten, hinderlagen en infiltraties sneuvelt Harry op 10 maart 1948 tijdens patrouille in de kampong Sindangkasih bij Tasikmalaja. Harry is 21 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Menteng Pulo in Jakarta.
Reactie toevoegen