Hendrikus wordt geboren op 20 september 1924 in Amsterdam en woont in Bergen op Zoom. Opgeroepen voor de dienstplicht, meldt hij zich in de zomer van 1946 bij de Koninklijke Landmacht in Wezep, waar hij wordt ingedeeld bij 6 Regiment Veldartillerie.
Wegens het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Hendrikus voor de vervulling van zijn dienstverband als onderdeel van de 7 December Divisie naar Nederlands-Indië gezonden om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Na een maand opleiding vertrekt hij begin oktober 1946 aan boord van de Tegelberg naar de Oost, waar hij eind diezelfde maand aan land gaat bij Batavia. Na te zijn gelegerd in Meester Cornelis, neemt de afdeling posten ten oosten van Batavia. Voor het leveren van artilleriesteun wordt Hendrikus met zijn eenheid ingezet bij de dagelijkse patrouillegang.
Na lange, vruchteloze pogingen tussen Nederland en de Republiek om het Akkoord van Linggadjati uitgevoerd te krijgen, geven Den Haag en Batavia legercommandant S.H. Spoor toestemming om met ingang van 21 juli 1947 de Eerste Politionele Actie te beginnen. Doel is het weer onder Nederlandse controle brengen van economisch vitale gebieden op Java en Sumatra, om zo de Republiek naar de onderhandelingstafel te dwingen. Voor de Nederlandse militairen raken de gebeurtenissen na maandenlang wachten en beperkte acties langs de demarcatielijnen plotseling in een stroomversnelling. Hendrikus wordt met zijn afdeling ingezet bij onder andere de inname van Tjikampek, om te voorkomen dat de revolutionairen deze plaats in brand zou steken. Na verder te zijn opgerukt naar Poerwakarta, lost de afdeling troepen af in het gebied rond Kasomalang, Djalantjagak en Tjiater. Door de vele nachtelijke beschietingen en overvallen gaat Hendrikus hier een zware tijd tegemoet, maar ze krijgen steun van onder andere het Korps Speciale Troepen (KST) om de weg naar Soemedang open te houden en de nabijgelegen plaatsen te bezetten. Door de intensieve patrouillegang keert de rust in het gebied geleidelijk aan terug.
Tactisch gezien is de Actie een succes; de weerstand van de revolutionairen is snel gebroken en alle militaire doelen worden gehaald. Diplomatiek loopt Nederland echter ernstige imagoschade op en onder toenemende internationale druk wordt de Actie op 4 augustus beëindigd. Al snel dient zich een ander kritiek probleem voor; er moet nu een veel groter gebied veilig worden gesteld, wat de toch al overbelaste Nederlandse troepenmacht nog verder onder druk zet. Zoals gevreesd nemen infiltraties en guerrilla-aanvallen in de daaropvolgende maanden snel toe.
Naast het vijandelijk vuur eisen ook ongelukken en tropische ziekten voortdurend slachtoffers onder de Nederlandse militairen. Ook Hendrikus, dan tweede luitenant, zou hieraan ten prooi vallen. Midden september 1948 wordt hij in kritieke toestand opgenomen in het militaire hospitaal van Tjimahi bij Bandoeng. Ondanks de geboden hulp verslechtert zijn toestand snel, met als gevolg dat Hendrikus op 18 september 1948, twee dagen voor zijn 24e verjaardag overlijdt. Hij vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Menteng Pulo in Jakarta.
Reactie toevoegen