Henk Blijdenstein

Henk wordt geboren op 16 oktober 1901 in Dussen als zoon van Mattheus Blijdenstein en Helena van Deelen. Met zijn ouders verhuist hij in 1905 naar Bemmel bij Nijmegen. Henk trouwt in 1918 in Tiel met Christien Peterse. Ze krijgen een zoon en dochter en gaan wonen in Wamel waar Henk voor gemeente Tiel werkt als havenmeester en veerbaas op de dienst tussen Tiel en Wamel.

Tijdens de Duitse bezetting is Henk actief in het verzet als lid van de Tielse afdeling van de Ordedienst (OD). De verzetsgroep wordt medio 1942 verraden door de geïnfiltreerde Vertrauensmann Johnny de Droog, rijwielhandelaar te Arnhem. Tijdens een vergadering bij bakker Jan van Veenendaal worden verschillende van de groep gearresteerd; de rest wordt thuis opgehaald. Uiteindelijk worden zeventien Tielenaren per vrachtauto afgevoerd naar het Huis van Bewaring in Arnhem.

Henk is een van de gearresteerde verzetsstrijders. Hij wordt na zeven weken vanuit Arnhem overgebracht naar kamp Amersfoort en drie maanden later naar kamp Vught getransporteerd. Pogingen van zijn zus om Henk vrij te krijgen, mogen niet baten en ook Christien probeert haar man in Vught op te zoeken en levensmiddelen te geven.

Op 3 november 1943 wordt Henk naar de Wehrmacht-gevangenis aan de Gansstraat in Utrecht gebracht waar hij de volgende dag de doodstraf tegen zich hoort eisen. In de ochtend van 10 december 1943 wordt hij in Fort bij Rijnauwen te Bunnik gefusilleerd. Henk is 42 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nationaal Ereveld in Loenen.