Jo wordt geboren op 7 april 1925 in Heesch en woont in het Limburgse Ysselsteyn, maar wordt ook genoemd als inwoner van Deurne. Opgeroepen voor de dienstplicht, meldt hij zich in 1946 bij de Koninklijke Landmacht in Maastricht, waar hij als soldaat wordt ingedeeld bij het dan opgerichte 3-14 Regiment Infanterie.
Vanwege het losgebarsten geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Jo als onderdeel van de 7 December Divisie voor de vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië uitgezonden, om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. In oktober 1946 vertrekt hij met de Johan de Witt naar de Oost, waar hij een kleine maand later aan land gaat in Batavia. Hij wordt gelegerd in Meester Cornelis en vervult met zijn bataljon vandaaruit bewakingstaken in de stad en op het vliegveld Kemajoran. Een gedeelte van zijn eenheid voert kleine zuiveringen uit ten zuiden van Batavia.
Rond de jaarwisseling van 1946-1947 wordt Jo met buiktyfus binnengebracht in het militair hospitaal in Batavia. Hij wordt behandeld, maar de geboden hulp mag niet meer baten en hij overlijdt daar op 3 januari 1947 als een van de acht militairen die door de tyfusepidemie zijn getroffen. Jo is dan een goede maand in Indië. Hij is 21 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Menteng Pulo in Jakarta.
Reactie toevoegen