Kees Schraven

Kees wordt geboren op 17 april 1918 in Princenhage als zoon van Marinus Schraven en Barbara de Graaf. In 1942 trouwt Kees met Anna Rijvers; hij houdt op dat moment een café in Princenhage.

Ten tijde van de Duitse bezetting zou Kees zich bezig hebben gehouden met illegale activiteiten, maar wat hij precies deed voor de ondergrondse, is niet duidelijk. Hij wordt in elk geval verraden en op 26 augustust 1944 door de Duitsers gearresteerd. Hem wordt ook werkweigering voor de Arbeitseinsatz (de verplichte tewerkstelling in Duitsland) ten laste gelegd, waarop Kees wordt afgevoerd naar kamp Amersfoort. Op 10 september volgt deportatie naar Duitsland, waar hij terechtkomt in concentratiekamp Neuengamme bij Hamburg.

Onder erbarmelijke omstandigheden wordt hij daar aan het werk gezet in de kleiputten en de baksteenfabriek. Kees moet er lange dagen van zeer zwaar werk verrichten op rantsoenen die niet alleen volstrekt ontoereikend, maar ook nauwelijks eetbaar zijn. Onderdak, kleding en medische zorg schieten schromelijk tekort. Ondertussen staat hij bloot aan zware mishandelingen en besmettelijke ziektes.

Vanuit Neuengamme wordt Kees overgebracht naar het buitenkamp in Meppen-Versen, dichtbij de Nederlandse grens, waar hij opnieuw aan het werk wordt gezet in de kleiputten en turfvelden. Uiteindelijk wordt Kees, dan al ernstig verzwakt door de ontberingen, overgebracht naar het buitenkamp in Sandbostel. Op 7 april 1945 bezwijkt hij daar aan de gevolgen van uitputting, ondervoeding en ziekte. Kees is 26 jaar geworden.