Klaas wordt geboren op 11 maart 1925 in Leur. Opgeroepen voor de dienstplicht, meldt hij zich in 1946 bij de Koninklijke Landmacht in Nijmegen, waar hij als soldaat wordt ingedeeld bij de stafcompagnie van het daar opgerichte 3e Bataljon Regiment Stoottroepen.
Vanwege het losgebarsten geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Klaas als onderdeel van de 7 December Divisie voor de vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië uitgezonden om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Half oktober 1946 vertrekt hij aan boord van de Volendam naar de Oost, om een kleine maand later aan land te gaan in Batavia, waar hij gelegerd wordt.
De eerste maanden vervult Klaas wachtdiensten in en rond de haven van Tandjong Priok om smokkel en diefstal tegen te gaan. Eind maart 1947 wordt hij met zijn onderdeel overgebracht naar de binnenlanden om de belangrijke konvooiweg Batavia-Bandoeng te beveiligen.
Na lange, vruchteloze pogingen tussen Nederland en de Republiek om het Akkoord van Linggadjati uitgevoerd te krijgen, geven Den Haag en Batavia de strijdmachten toestemming om met ingang van 21 juli 1947 de Eerste Politionele Actie te beginnen. Doel is het weer onder Nederlandse controle krijgen van economisch vitale gebieden op Java en Sumatra, om zo de Republiek naar de onderhandelingstafel te dwingen. Voor de Nederlandse militairen raken de gebeurtenissen na maandenlang wachten en frustrerend ingehouden acties langs de demarcatielijnen plotseling in een stroomversnelling.
Klaas rukt met zijn onderdeel op om de cruciale spoortunnel bij Lampegan veilig te stellen, terwijl Soekaboemi wordt ingenomen en het omliggende gebied wordt gezuiverd. Daarna wordt Klaas in Tomo gelegerd om daar de konvooiweg te beveiligen. Tegen het einde van de Actie trekt het bataljon vanuit Tasikmalaja op naar Garoet, dat na een moeizame, door vernielingen en valstrikken gehinderde veldtocht wordt bereikt.
Tactisch gezien is de Actie een succes; de weerstand van de revolutionairen is snel gebroken en alle militaire doelen worden gehaald. Diplomatiek loopt Nederland echter ernstige imagoschade op en onder toenemende internationale druk wordt de Actie op 4 augustus dan ook beëindigd. Al snel dient zich een ander kritiek probleem voor; er moet nu een veel groter gebied veilig worden gesteld, wat voor de beperkte, overbelaste Nederlandse troepenmacht haast niet te doen is. Infiltraties en guerrilla-aanvallen nemen in de daaropvolgende maanden dan ook weer snel toe. Niet alleen het revolutionaire leger, maar ook de islamitische strijdgroepen Daroel Islam en Hizboellah vormen een voortdurende bron van onrust.
Bij deze nieuwe gevechten sneuvelt Klaas op 26 augustus 1947 in Tasikmalaja. Hij is 22 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Menteng Pulo in Jakarta.
Reacties
Klaas was mijn oom. Broer van mijn moeder. Ik heb hem nooit gekend. Ik ben naar hem vernoemd bij mijn geboorte in 1955.
Heel erg jammer om te sneuvelen in een onrechtvaardige oorlog.
Bedankt voor uw berichtje, Izaäk. Het verlies moet voor uw moeder erg zwaar zijn geweest.
Van Klaas en al die andere Indiëgangers zouden we wel kunnen zeggen dat ze evengoed het slachtoffer waren van kortzichtigheid en overmoed aan de kant van Nederlandse beleidsmakers en van de legerleiding, als van het revolutionaire geweld. Dat maakt het nog pijnlijker.
Reactie toevoegen