Martinus wordt geboren op 24 april 1928 in Ginneken en woont in Princenhage. Hij is liftenbouwer van beroep, maar moet als dienstplichtige opkomen bij de Koninklijke Landmacht. Wegens het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt hij voor de vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië gezonden om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. In de Oost wordt hij aankomst ingedeeld bij de 1e compagnie van het nieuw opgerichte bataljon 2-15 Regiment Infanterie. Martinus wordt vermoedelijk vanuit het 9(5)Regiment Stoottroepen overgeplaatst om zijn diensttijd vol te maken. Vanaf september 1948 is hij gelegerd rond Pasoeroean, aan de Javaanse kust ten oosten van Soerabaja.
Als in de loop van 1948 onderhandelingen met de Republiek opnieuw vastlopen, krijgt legercommandant S.H. Spoor toestemming om op 19 december 1948 de Tweede Politionele Actie te starten. Doel is ditmaal niets minder dan de politieke en militaire uitschakeling van de Republiek en de arrestatie van de regering-Soekarno in Djokjakarta.
Martinus rukt dan met zijn eenheid vanuit Malang westwaarts op richting Wlingi en Blitar om het gebied veilig te stellen op de Indonesische revolutionairen. Een nachtelijke aanval van de revolutionairen om de Nederlanders uit Blitar te verdrijven, wordt met succes afgeslagen.
Op 31 december 1948 is de Actie nog in volle gang, maar voor Martinus zit zijn diensttijd er dan al praktisch op. Die dag raakt hij echter zeer zwaar gewond door fosforverbranding, na een munitieontploffing in Kediri, veertig kilometer van Blitar. Martinus wordt met spoed opgenomen in het hospitaal, maar de geboden hulp mag niet meer baten. De volgende dag, 1 januari 1949 bezwijkt Martinus aan zijn verwondingen. Hij is 20 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Kembang Kuning in Surabaya.
Reactie toevoegen