Wim wordt geboren op 23 januari 1925 in Roermond en woont in Tilburg. Als dienstplichtige meldt hij zich op 1 juli 1946 bij de Koninklijke Landmacht in Bergen op Zoom, waar hij als soldaat wordt ingedeeld bij het 3-3 Regiment Infanterie. Vanwege het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt hij voor de vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië gezonden om daar de rust en het Nederlandse gezag te herstellen. Na een korte opleiding vertrekt hij op 26 september met de Kota Agoeng naar de Oost, waar hij een maand later aan land gaat bij Belawan op Sumatra. Hij wordt verderop in Medan gelegerd en neemt vandaaruit deel aan patrouilles in de omgeving, waar zijn bataljon het behalve tegen revolutionaire infiltranten ook moeten opnemen tegen islamitische rebellen uit Atjeh.
Tijdens de Eerste Politionele Actie van 21 juli tot 4 augustus 1947 patrouilleert het bataljon langs de demarcatielijn tegen de revolutionairen en lost het de aanvalstroepen af in de veroverde gebieden in het binnenland. Daarna wordt het bataljon gelegerd ten zuidwesten van Medan waar Wim bijdraagt aan de zuivering van de gebieden rond Sibolangit, Bindjei en Arnhemia.
Tijdens de Tweede Politionele Actie van 19 december 1948 tot 5 januari 1949 trekt Wims eenheid op naar Rantau Prapat en wordt ingezet bij zuiveringen in de omgeving. Net als de Eerste Politionele Actie lijkt de Tweede aanvankelijk een tactisch succes, maar spoedig blijkt dat het revolutionaire leger tijdens de Actie de confrontatie uit de weg was gegaan en nu vanuit de binnenlanden de guerrillastrijd tot ongekende hevigheid opvoert. Het aantal beschietingen, aanslagen en infiltraties neemt explosief toe, met veel doden en gewonden tot gevolg.
In de ochtend van 5 juni 1949 wordt Wims kamp te Medjed in Noord-Sumatra tijdens het wisselen van de wacht van drie zijden aangevallen. Wim is een van de eerste dodelijke slachtoffers; hij is 24 jaar geworden. Omdat hij op dat moment de radioman is, blijkt het na zijn sneuvelen onmogelijk om contact te leggen met de troepen in Laboehan Bilik. De aanval kan dan nog maar met grote moeite afgeslagen worden.
Wim vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Leuwigajah in Cimahi. Zijn broer Harrie, die dan een jaar dienstdoet als sergeant-fourier, krijgt wegens het sneuvelen van Wim verlof om terug te keren naar Nederland.
Reactie toevoegen