Wim wordt geboren op 21 januari 1927 in Tilburg. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog in Nederland meldt hij zich als oorlogsvrijwilliger bij de Koninklijke Marine. Hij reist af naar de Verenigde Staten, waar hij wordt opgeleid tot marinier voor dienst in Oost-Azië, waar de Japanners op dat moment nog worden bevochten.
Twee dagen na de Japanse capitulatie van 15 augustus 1945 roepen Soekarno en Mohammed Hatta de onafhankelijkheid van Indonesië uit. Als kort daarop de Britten en Nederlanders aanstalten lijken te maken om het oude koloniale gezag te herstellen, breekt de periode van de Bersiap (‘wees paraat’) aan, waarin vooral buitenlanders en tot vijand verklaarde Europese en Indische Nederlanders slachtoffer worden van geweld en vervolging. De bestemming van de mariniers wordt daarmee gewijzigd in Nederlands-Indië, om daar de orde en rust te herstellen. In december 1945 reist Wim met de mariniersbrigade, verdeeld over een aantal kort na elkaar vertrekkende troepentransportschepen, naar de Oost.
Door het landingsverbod van admiraal Lord Mountbatten, opperbevelhebber van het South East Asia Command (SEAC), voor Nederlandse troepen op Java en Sumatra duurt het echter nog tot maart 1946 voordat Wim debarkeert in Soerabaja. Tot die tijd is hij gelegerd in Brits-Malakka. Na het overnemen van posten van de nog aanwezige Britse troepen, wordt Wim met name ingezet in Oost-Java waar aan het Soerabaja-front felle strijd tegen de revolutionairen wordt geleverd. Ook tijdens de Eerste Politionele Actie van 21 juli tot 4 augustus 1947 neemt Wim deel aan verschillende geslaagde landingen op de Javaanse kust, Madoera en zuiveringsacties door de binnenlanden.
Op 5 augustus 1947, een dag na afloop van de Actie, raakt Wim in Bondowoso betrokken bij een ernstig auto-ongeluk. Hij bezwijkt diezelfde dag aan zijn verwondingen, op 20-jarige leeftijd. Wim vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Kembang Kuning in Surabaya.
Reactie toevoegen