Wim van den Heuvel

Wim wordt geboren op 21 juni 1926 in Berghem. Als dienstplichtige meldt hij zich bij de Koninklijke Landmacht en wordt als soldaat ingedeeld bij de 2^e compagnie van het 4^e bataljon van het 11^e regiment infanterie. Vanwege het losgebarsten geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Wim naar Nederlands-Indië gezonden om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Op 5 maart 1947, na een zeereis van een maand, komt Wim met de Johan van Oldenbarnevelt aan in Batavia. Kort na aankomst wordt Wim met zijn eenheid ingezet voor bewakingsdienst bij onder andere de woningen van legercommandant S.H. Spoor en luitenant-gouverneur-generaal Huib van Mook en bij de gevangenissen Struiswijk en Glodok. Wims onderdeel neemt geen deel aan de Eerste Politionele Actie, maar voert naderhand patrouilles uit in verschillende delen van Java. Tijdens de Tweede Politionele Actie wordt Wim ingezet bij operaties tegen revolutionaire guerrilla’s in de omgeving van Poerworedjo, in het zuiden van Midden-Java.

Op 19 januari 1949 is Wim met zes kameraden van zijn onderdeel in een brencarrier onderweg naar soldaten van de 5^e compagnie die in moeilijkheden verkeren. Bij Keboemen, ten westen van Poerworedjo, rijdt de brencarrier op een trekbom van 250 kilogram. In de explosie die volgt, komen alle zeven de inzittenden om het leven, onder wie de 22-jarige Wim. Hij rust in Bandung op het Nederlands ereveld Pandu.