Leo wordt geboren op 28 december 1926 in Steenbergen. Opgeroepen voor de dienstplicht, meldt hij zich bij de Koninklijke Landmacht en wordt als soldaat ingedeeld bij de Aan- en Afvoertroepen (AAT), belast met de logistiek van de Nederlandse strijdmacht.
Wegens het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Leo voor de vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië gezonden, om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Op 2 april 1948 wordt hij in Amsterdam ingescheept naar de Oost, waar hij op 27 april aan landt gaat in Semarang op Java.
Als chauffeur vervoert hij munitie, materiaal en troepen ter ondersteuning van de krijgsverrichtingen. Op 26 oktober 1948 is Leo betrokken bij een licht verkeersongeval, waarbij een fietser die zijn vrachtwagen probeert te omzeilen tegen het achterwiel terecht is gekomen. De fietser komt er met een lichte verwonding en een beschadigde fiets vanaf, maar Leo moet verslag doen en krijgt als disciplinaire maatregel vijf dagen licht arrest opgelegd.
Leo wordt ook tijdens de Tweede Politionele Actie (van 19 december 1948 tot 5 januari 1949) ingezet voor het vervoeren van troepen en munitie. Op 22 december rijdt hij in een zwaarbewaakte colonne, beladen met benzine, richting Solo. Op de terugweg komt Leo met een kapotte startkabel langs de kant van de weg te staan, terwijl de kolonne verder rijdt. In afwachting van een werkplaats-wagen (WPL-wagen) wil hij zelf reparaties uitvoeren, maar juist op dat moment wordt hij door een sluipschutter beschoten. Leo weet onder de vrachtwagen dekking te zoeken en de sluipschutter uit te schakelen. Even later krijgt hij dekking van een Nederlandse mitrailleurcarrier, zodat hij zijn wagen kan repareren.
Op 9 januari 1949 neemt Leo opnieuw als chauffeur deel aan een gewapend konvooi richting Solo. Anderhalve kilometer voordat hij de stad inrijdt, wordt hij vanaf de zijkant van de weg vanuit een hinderlaag fel beschoten met mitrailleurs. Met drie schoten in zijn hals wordt hij zittend achter het stuur op slag gedood. Leo is 22 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Candi in Semarang.
Reacties
Ik ben in het bezit van een dagboek van soldaat L van Meer. Hij is daaraan begonnen op de dag van vertrek op 2 april 1914 naar Indië. Het dagboek eindigt op 9 januari 1949, waarin hij door vijandelijk vuur getroffen wordt. Het is aangevuld met twee brieven van zijn commandanten over die laatste dag en de herinnering aan Leo van Meer.
Ik ben bij toeval recent in het bezit gekomen van dit dagboek. Mijn vader is op 7 maart op 90 jarige leeftijd overleden. Hij zat in dezelfde compagnie 36AAT en begon in de zestiger jaren aan een zoektocht naar zijn compagniegenoten. Het resulteerde in een reeks aan reünies en in de loop der jaren kreeg hij van kinderen van overleden compagniegenoten allerlei materiaal zoals foto's en documenten. Waarschijnlijk heeft hij op deze manier ook van iemand dit dagboek gekregen.
Dag Henk, hartelijk dank voor uw bericht. Per mail neem ik contact met u op, want we zijn zeker geïnteresseerd in zijn dagboek!
Mijn vader was sergeant bij 36AAT in semarang 1947/1950 naam van mijn vader is albertus mos.
Mvg Willem. Mos
Dag Willem, hartelijk dank voor je reactie. Heeft je vader herinneringen nagelaten aan zijn diensttijd?
Reactie toevoegen