Jan wordt geboren op 19 mei 1904 in Bergeijk. Als hij op zijn tiende wees is geworden, wordt hij bij een oom in Riethoven ondergebracht. Zijn twee broers en twee zussen worden ieder ook afzonderlijk bij een familielid ondergebracht.
Jan werkt als sigarenmaker in Valkenswaard bij verschillende ondernemingen. Eerst gaat hij aan de slag bij Jasneva, maar als de fabriek in 1930 afbrandt, kan hij aan de slag bij Agio in Duizel. Daarna werkt hij weer in Valkenswaard bij De Hofnar.
Jan is getrouwd met Maria Elisabeth de Proost, met wie hij een gezin van vier kinderen sticht. In Valkenswaard beleeft hij veel plezier als scheidsrechter bij het voetbal. Ook is hij veelvuldig in de omgeving aan het vissen.
Als in de loop van 1939-1940 de oorlogsdreiging ook voor Nederland sterk toeneemt, wordt Jan als dienstplichtig soldaat gemobiliseerd en ingedeeld bij de infanterie in Cuijk, onderdeel van de Maaslinie. Samen met korporaal Adrianus Jacobs en soldaat Markus van ’t Geloof bemant Jan kazemat S-95 op de Odiliadijk tussen Cuijk en Sint Agatha.
Als het Duitse leger in de vroege ochtend van 10 mei 1940 Nederland binnenvalt, worden de kazematten onmiddellijk onder vuur genomen. Een uur later wordt de artillerie ingezet en de ene na de andere kazemat in de linie uitgeschakeld. De mannen van S-95 houden stand, totdat een voltreffer door het rechter schietgat in een klap hun leven beëindigd. Soldaat Jan Bavinck uit Breda probeert het drietal nog te helpen, maar wordt onder weg naar de kazemat zelf door vijandelijk vuur dodelijk getroffen.
Jan is 35 jaar geworden en wordt aanvankelijk in Cuijk begraven. Een maand later wordt zijn lichaam overgebracht naar de oude begraafplaats te Valkenswaard. De kazemat waarin de drie soldaten zijn gesneuveld, is in juli 1998 in het kader van de versterking van de rivierdijk verplaatst naar het terrein van Oorlogsmuseum Overloon.
Reacties
Eenheid: 1-II-26 R.I.
http://www.maaslinie-mei1940.nl/index.php?page=poppeliers-j
https://www.tracesofwar.nl/sights/31164/Nederlandse-Oorlogsgraven-Oude-…
De kazemat waarin Poppeliers sneuvelde staat nu in Overloon
Jan Poppeliers, mijn opa werd op zijn 10e jaar wees.
Het gezin telde drie broers en twee zussen, die elk apart in de familie werden ondergebracht. Zo kwam Jan terecht bij een oom in Riethoven.
Zijn oudste dochter van 1929 heeft hem het beste gekend. Zij herinnert hem als een vrolijke man met gevoel voor humor.
Als scheidsrechter beleefde hij aan voetbal veel plezier. Vissen was ook een favoriete bezigheid. ’s Zomers ging er op zondagochtend vaak opuit.
Van beroep was hij sigarenmaker bij Jasneva in Valkenswaard. Toen deze fabriek in 1930 afbrandde, kon hij kort daarna aan de slag bij Agio in Duizel. Later heeft hij ook nog een poos bij de Hofnar in Valkenswaard gewerkt.
29 augustus 1939, hij was toen 35 jaar, moest hij opkomen in Cuijk a/d Maas voor mobilisatieplicht.
Tijdens de Duitse inval op 10 mei 1940 , bemande hij samen met sld. v/h Geloof en sgt. Jacobs Kazemat S95. Na urenlang zwaar vuur kreeg kazemat S95 in de morgen een voltreffer waarbij de volledige bemanning omkwam.
Mijn oma bleef achter met vier kinderen tussen tien en anderhalf jaar, die allen nog in leven zijn. Hun moeder, Elisabeth de proost, is slechts zesenvijftig jaar geworden. Zij overleed aan een hartaanval in november 1962.
Beste Ellen, Hartelijk dank voor het verhaal over uw opa Jan. Samen met de eerder door Moos via de links aangedragen informatie, hebben wij hem heel goed in beeld gekregen voor de eregalerij.
Het gezin Poppeliers woonde 1 deur verder vanaf mijn opa en oma Palmen in Valkenswaard en zijn vrouw heeft veel,steun ondervonden van hen tijdens de oorlog.
Wat mooi dat jouw opa en oma de vrouw van Jan tot steun konden zijn, Mieky. Het zal voor haar vast een heel moeilijke tijd zijn geweest door het verlies van haar man en de oorlog. Hartelijk dank voor jouw mooie reactie.
Een beetje een late reactie. In dat bovenstaande verhaal, lezen we ook dat het lichaam van mijn opa is verbrijzeld. Misschien een beetje vreemd dat we pas nú in opstand komen, maar daar is nooit sprake van geweest. Wat ik al schreef, 'kwam de volledige bemanning om het leven.' maar wat ik domweg niet heb toegevoegd dat mijn opa in Cuijk is begraven. Een kleine maand later werd hij bij gezet bij de oude begraafplaats in Valkenswaard, waarna ze mijn oma in 1962 daarna ook is begraven naast mijn opa.
Bedankt voor de info, Ellen. Uiteraard is het geen probleem als wij er later van op de hoogte worden gebracht. We beschouwen de eregalerij als een 'dynamisch monument', ofwel er is altijd gelegenheid voor nieuwe inzichten. De correctie is inmiddels aangebracht in de tekst.
Reactie toevoegen