Dick van Toor

Dick wordt geboren op 31 januari 1918 in Strijp bij Eindhoven. Tot zijn diensttijd is hij student in Eindhoven. Als in het najaar van 1939 de oorlogsdreiging ook voor Nederland sterk lijkt toe te nemen, wordt hij voor de dienstplicht gemobiliseerd. Vanuit de reservetroepen wordt hij als korporaal-rekruut voor opleiding naar de School Reserve Officieren Geneeskundige Troepen in Utrecht gezonden.

Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen. De Luftwaffe vliegt voor de grondtroepen uit om met valschermjagers strategische punten verderop in Holland in te nemen en Nederland zo tot een snelle capitulatie te dwingen. Een van de eerste doelwitten is Rotterdam, waar het die eerste oorlogsdag meteen tot felle gevechten komt tussen Duitse parachutisten en de Nederlandse verdedigers.

In de vroege ochtend van 10 mei wordt Dick met zijn onderdeel vanuit Utrecht naar het militair hospitaal in Oud-Beijerland gezonden. Op dat moment zijn zij nog niet op de hoogte van de Duitse aanval op Rotterdam. Als de geneeskundige troepen, honderd rekruten, aankomen op het Maasstation, is dat pas kort door de Nederlandse verdedigers heroverd. Onder hevig Duits vuur moet het station worden verlaten, om via het Haringvliet en de Nieuwe Haven het centrum te bereiken. De mariniers willen de bruggen die zij bewaken niet lager dan een meter hoog laten zakken, zodat de rekruten daar sprongsgewijs de hindernis moeten nemen, telkens in kleine groepen.

Zodra de Duitsers het patroon doorhebben, openen ze het vuur op de rekruten. Enkelen raken daarbij gewond, maar Dick wordt door een buikschot fataal getroffen. Hij bezwijkt diezelfde dag aan zijn verwonding op het Oostplein. Dick is 22 jaar geworden.

Hij wordt begraven in Waalre, waar hij rust in het eregraf voor de ‘onbekende soldaat’ in de Oude Sint-Willibrorduskerk, sinds 1945 de herdenkingskapel voor de Brabantse gesneuvelden.