Franciscus wordt geboren op 12 juni 1926 in Heerlen en woont in Tilburg. In het najaar van 1945 meldt hij zich voor dienst bij de Koninklijke Landmacht in Amsterdam, waar hij als soldaat wordt ingedeeld bij de ondersteuningscompagnie van 2-7 Regiment Infanterie. Vanwege het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt hij voor de vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië gezonden, om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag.
Half februari 1946 vertrekt hij voor aanvullende training en bevoorrading naar Wokingham in Engeland, om eind maart met de Boissevain de reis naar de Oost af te leggen. Weliswaar heeft admiraal Lord Mountbatten, opperbevelhebber van het South East Asia Command (SEAC), een landingsverbod ingesteld voor Nederlandse troepen op Java en Sumatra, maar Franciscus mag eind april met zijn onderdeel wel meteen debarkeren in Semarang. Daar neemt Franciscus stellingen langs het oostelijke Banjir-kanaal over van de stoottroepen en bewaakt het havengebied.
Al kort na aankomst wordt het bataljon ingezet voor acties tegen de republikeinse infiltranten en slaat tweemaal in augustus succesvol grootschalige aanvallen van de TRI af.
Behalve guerrilla-aanvallen vormen voor de Nederlandse militairen ook tropische ziektes een voortdurend gevaar. Zo wordt ook Franciscus eind 1946, begin 1947 ziek opgenomen in het ziekenhuis in Semarang. Zijn toestand verslechtert zover, dat geboden hulp uiteindelijk niet meer mag baten. Hij overlijdt op 27 februari 1947, op 20-jarige leeftijd. Franciscus vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Candi in Semarang.
Reactie toevoegen