Nies wordt geboren op 5 december 1925 in Sprang-Capelle. Opgeroepen voor de dienstplicht, meldt hij zich in 1946 bij de Koninklijke Landmacht in Maastricht, waar hij als soldaat wordt ingedeeld bij het dan opgerichte 3-14 Regiment Infanterie.
Vanwege het losgebarsten geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Nies als onderdeel van de 7 December Divisie voor de vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië uitgezonden, om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. In oktober 1946 vertrekt hij met de Johan de Witt naar de Oost, waar hij een kleine maand later aan land gaat in Batavia. Op eigen verzoek wordt Nies bij de inlichtingendienst van het bataljon ingedeeld, waarvoor hij patrouille loopt. Hij wordt gelegerd in Meester Cornelis en vervult met zijn bataljon vandaaruit bewakingstaken in de stad en op het vliegveld Kemajoran. Een gedeelte van zijn eenheid voert kleine zuiveringen uit ten zuiden van Batavia. Vanaf half maart 1947 wordt Nies ingezet voor de beveiliging van de konvooiweg Buitenzorg-Bandoeng.
Na lange, vruchteloze pogingen tussen Nederland en de Republiek om het Akkoord van Linggadjati uitgevoerd te krijgen, geven Den Haag en Batavia de strijdmachten toestemming om met ingang van 21 juli 1947 de Eerste Politionele Actie te beginnen. Doel is het weer onder Nederlandse controle krijgen van economisch vitale gebieden op Java en Sumatra, om zo de Republiek naar de onderhandelingstafel te dwingen. Voor de Nederlandse militairen raken de gebeurtenissen na maandenlang wachten en frustrerend ingehouden acties langs de demarcatielijnen plotseling in een stroomversnelling. Nies rukt met zijn bataljon op naar Soekaboemi dat na een moeizame, door vernielingen en valstrikken gehinderde veldtocht wordt bereikt. Aansluitend wordt Soemedang overgenomen van andere Nederlandse eenheden. Begin augustus neemt Jan deel aan de mars van Cheribon naar Koeningan en Tasikmalaja.
Aanvankelijk lijkt de Actie een succes; de weerstand van de revolutionairen is snel gebroken en alle militaire doelen worden gehaald. Diplomatiek loopt Nederland echter ernstige imagoschade op en onder toenemende internationale druk wordt de Actie op 4 augustus beëindigd. Al snel dient zich een ander kritiek probleem voor; er moet nu een veel groter gebied veilig worden gesteld, wat voor de beperkte, overbelaste Nederlandse troepenmacht haast niet te doen is. Zoals gevreesd nemen infiltraties en guerrilla-aanvallen in de daaropvolgende maanden snel toe. Niet alleen het revolutionaire leger, maar ook de islamitische strijdgroepen Daroel Islam en Hizboellah vormen een voortdurende bron van onrust.
Op 13 augustus 1947 komt Nies tussen Kawali en Koeningan in een hinderlaag terecht. In het vuurgevecht dat volgt, wordt hij dodelijk getroffen en sneuvelt ter plaatse. Hij is 21 jaar geworden. Ook soldaat Jan Roos uit Eindhoven en korporaal Gerrit de Jong uit Leeuwarden komen bij dit gevecht om het leven. Nies vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Menteng Pulo in Jakarta.
Reacties
http://www.heemkundesprangcapelle.nl/nl/bruggesku/55-bruggeske-december…
Nies is een volle neef van mij.Deze gebeurtenis heeft in de familie altijd als een rode draad door het leven gegaan!
Bedankt voor je reactie Ad, dat kan ik me zo goed voorstellen. 21 Jaar is nog zo jong en dan op deze manier het leven laten. Dat is echt verschrikkelijk voor de achterblijvende familie. Heel veel sterkte, het zal zelfs na jaren nog zo verdrietig zijn binnen jullie familie.
Nies was de broer van mijn moeder Antonia van der Schans. Dus hij was mijn oom
Hartelijk dank voor je reactie, Jacques. Heeft je moeder weleens wat over haar broer verteld? Ook voor haar heeft zijn dood vast veel impact gemaakt op haar leven.
Mijn moeder heeft regelmatig over mijn oom Nies gesproken.Hij was lief voor haar en zeker gezien de omstandigheden waarin zij verkeerde .Ze had namelijk mij en was niet getrouwd.
Wat mooi om te lezen Jacques, dat je oom Nies zo'n enorme steun was voor de moeilijke periode waar je moeder in zat. Het moet voor haar niet makkelijk geweest zijn en dan ook nog hem te moeten verliezen. Een groot verdriet.
Nies was een broer van mijn moeder Emma van der Schans. Het was een hele lieve broer heeft zij altijd verteld. Door de dood van mijn ome Nies hebben mijn ouders contact met elkaar gekregen mijn vader is gaan corresponderen vanuit Indië met mijn opa en oma. Die brieven heeft mijn moeder altijd beantwoord voor haar ouders. Totdat mijn vader terug was in Nederland en mijn moeder ging opzoeken bij haar kosthuis (zoals dat toen heette). Ze zijn 50 jaar getrouwd geweest. Ik hoop volgend jaar naar het graf te gaan om bloemen te gaan leggen.
Vergeet nog te vermelden dat er ook een boek is waarin het verhaal van deze drie mannen wordt beschreven
Wat mooi dat je moeder goede herinneringen had aan haar broer Nies, Ina. Hartelijk dank voor je reactie.
Weet je misschien wat de titel is van het boek en wie het heeft geschreven? Misschien dat hier meer geïnteresseerden zijn in dit verhaal.
Hoi Lisette, bedankt voor je leuke reactie. De titel van het boek is
“De Jongens van Toedloe Poeloe Doea”
Geschreven door Jan van Boeijen.
Schrik niet van de prijs bij Bol. Misschien is het ergens anders goedkoper.
Onze moeder heeft ons toen allemaal het boek cadeau gedaan.
https://www.bol.com/nl/nl/p/de-jongens-van-toedjoe-poeloe-doea/92000000…
Bedankt voor het doorsturen van deze link, Ina. Gelukkig is het boek ook te leen bij de bibliotheek zag ik via Google ;)
Dat is fijn om te lezen
Reactie toevoegen