Gerardus wordt geboren op 30 november 1918 in Breda. Hij tekent voor militaire dient bij het KNIL en vertrekt naar Nederlands-Indië, waar hij aanvankelijk gaat wonen in Magelang in Oost-Java. Later wordt hij als brigadier (Europees korporaal) gestationeerd bij de depottroepen in Fort Van der Wijck in Gombong.
Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen om Oost-Azië te overheersen. Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel ingenomen; op 8 maart 1942 wordt op Java de capitulatie van het KNIL ondertekend.
De voorgaande dag is Gerardus in Tjimahi bij Bandoeng krijgsgevangen genomen. Samen met duizenden andere KNIL-militairen wordt hij naar het vasteland van Zuidoost-Azië gedeporteerd, waar hij als dwangarbeider wordt ingezet bij de aanleg van de Birma-spoorlijn. Gerardus komt terecht in het Birmese kamp van Thanbyuzayat, de westelijke eindhalte en een van de administratieve hoofdkwartieren van de lijn. Het voornaamste werk in dit kamp bestaat uit het inladen van bouwmateriaal voor de werkplaatsen verderop aan het spoor. De krijgsgevangenen die in dit kamp terechtkomen, hebben geluk; zowel de voeding als de verblijven zijn relatief beter dan in de verafgelegen kampen in het binnenland. Desondanks vallen ook hier slachtoffers door het zeer zware werk, mishandeling en endemische tropische ziektes. Gerardus bezwijkt er op 7 maart 1943, op 24-jarige leeftijd, enkele maanden voordat het kamp wordt ontruimd vanwege aanhoudende geallieerde bombardementen. Hij vindt zijn laatste rustplaats op de oorlogsbegraafplaats in Thanbyuzayat.
Reactie toevoegen