Hendricus van de Voort

Hendricus wordt geboren op 6 februari 1917 in Nederweert als zoon van Johannes van de Voort en Anna Engelberts. Hij woont in Someren, maar verhuist later naar Den Haag. Als in de loop van 1939 de oorlogsdreiging voor Nederland sterk toeneemt, meldt hij zich als vrijwilliger voor militaire dienst wordt ingedeeld bij de Huzaren Motorrijders. Eind april 1940 wordt dit regiment in Wassenaar geplaatst en onder rechtstreeks bevel van de Commandant Vesting Holland gesteld, zodat het bij vijandelijke luchtlandingen als mobiele reserve kan worden ingezet.

In de nacht van 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen. De Luftwaffe vliegt voor de grondtroepen uit om met valschermjagers strategische doelen verderop in Holland in te nemen en Nederland zo tot een snelle overgave te dwingen. Spoedig komen de berichten binnen van vijandelijke parachutisten in de richting van Maaldrift bij vliegveld Valkenburg. De huzaren rukken uit en raken bij Maaldrift in gevecht met de Duitsers. Bij deze strijd raakt Hendricus zwaargewond en wordt afgevoerd naar het Academisch Ziekenhuis in Leiden.

De geboden hulp mag echter niet meer baten. Hendricus bezwijkt aan zijn verwondingen op 15 mei 1940. Hij is 23 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Militair ereveld Grebbeberg in Rhenen.