Henricus wordt geboren op 15 december 1925 in Roosendaal en woont in Amsterdam. Als dienstplichtige komt hij in 1946 op voor militaire dienst bij de Koninklijke Landmacht in Amersfoort, waar hij als soldaat wordt ingedeeld bij het dan opgerichte 3e Bataljon Garde Regiment Grenadiers.
Vanwege het losgebarsten geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Henricus als onderdeel van de 7 December Divisie ter vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië uitgezonden, om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Begin oktober 1946 vertrekt hij met de Tegelberg naar de Oost, waar hij voor het einde van de maand aan land gaat in Batavia. De eerste maanden wordt het bataljon van Henricus in Buitenzorg gelegerd, waar het tot eind februari 1947 aanvullende training van het KNIL krijgt en patrouilles loopt in de omgeving.
Na lange, vruchteloze pogingen tussen Nederland en de Republiek om het Akkoord van Linggadjati uitgevoerd te krijgen, geven Den Haag en Batavia de strijdmachten toestemming om met ingang van 21 juli 1947 de Eerste Politionele Actie te beginnen. Doel is het weer onder Nederlandse controle krijgen van economisch vitale gebieden op Java en Sumatra, om zo de Republiek naar de onderhandelingstafel te dwingen. Voor de Nederlandse militairen raken de gebeurtenissen na maandenlang wachten en frustrerend ingehouden acties langs de demarcatielijnen plotseling in een stroomversnelling.
In de eerste dagen van de Actie rukt Henricus met zijn eenheid zuidwaarts op door de vallei tussen de vulkanen Salak en Gede. Achtereenvolgens worden Tjitoeroeg, Tjibadak en Oebroeg gezuiverd en veiliggesteld. Een gedeelte van het bataljon neemt aansluitend daarop ook Pelaboekanratoe aan de Wijnkoopsbaai in en blijft daarna in deze omgeving patrouilleren.
Tactisch gezien is de Actie een succes; de weerstand van de revolutionairen is snel gebroken en alle militaire doelen worden gehaald. Diplomatiek loopt Nederland echter ernstige imagoschade op en onder toenemende internationale druk wordt de Actie op 4 augustus dan ook beëindigd. Al snel dient zich een ander kritiek probleem voor; er moet nu een veel groter gebied veilig worden gesteld, wat voor de beperkte, overbelaste Nederlandse troepenmacht haast niet te doen is. Infiltraties en guerrilla-aanvallen nemen in de daaropvolgende maanden dan ook weer snel toe.
Als gevolg van deze nieuw opgelaaide gevechten sneuvelt Henricus op 23 december 1947 tijdens militaire actie in Tjikembar. Hij is 22 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Menteng Pulo.
Reactie toevoegen