Henricus wordt geboren op 17 mei 1926 in Veghel. Als dienstplichtig soldaat meldt hij zich in het voorjaar van 1947 bij de Koninklijke Landmacht in Steenwijk, waar hij wordt ingedeeld bij de stafcompagnie van het 4-9 Regiment Infanterie. Wegens het losgebarsten, revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt hij voor de vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië gezonden, om daar de rust en het Nederlandse gezag te herstellen. Op 20 juni 1947, na enkele maanden militaire opleiding, vertrekt Henricus met de Sloterdijk naar de Oost, waar hij na een zeereis van bijna een maand aan land gaat in Batavia. Daar wordt hij aanvankelijk gelegerd in Meester Cornelis. Tijdens de Eerste Politionele Actie van 21 juli tot 4 augustus 1947 wordt Henricus met zijn eenheid ingezet voor wachtdienst in Batavia, bij onder andere het paleis van luitenant-gouverneur-generaal Huib van Mook en bij de gevangenissen Glodok en Struiswijk. Ook na de Eerste Politionele Actie blijft Henricus in de omgeving van Batavia, waar hij nu en dan wordt ingezet voor patrouilles en zuiveringen in de omgeving.
In het najaar wordt hij gelegerd in de sector Tangerang bij Batavia en vervolgens verplaatst naar Wanaredja in Midden-Java. Na het Renville-akkoord breken een aantal rustige maanden aan, waarin het bataljon veel met de artillerietroepen en de huzaren samen oefent. De infiltraties nemen vanaf augustus weer toe, zodat Henricus weer veelvuldig op patrouille wordt gezonden.
Tijdens de Tweede Politionele Actie van 19 december 1948 tot 5 augustus 1949 neemt zijn bataljon het zwaar gehavende Solo (Soerakarta) in en onderneemt vandaaruit zuiveringsacties in de omgeving. Voor het bataljon breekt dan een zware tijd aan; het beveiligen van de wegen verloopt, ook met ondersteuning van het KNIL, zeer moeizaam door de vele aanvallen en hinderlagen. Uiteindelijk wordt het bataljon als reserve ingezet bij onder andere Semarang, Tegal, Djokjakarta en Klaten.
In maart 1949 raakt Henricus ernstig gewond, mogelijk tijdens een vijandelijke actie. Hij wordt afgevoerd naar het Sint-Elisabethziekenhuis in Semarang, waar hij op 14 maart 1949 overlijdt. Henricus is 22 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Candi in Semarang.
Reacties
Bij het doorlopen van de Indië foto's van mijn vader kwam ik een foto van het graf tegen van Henricus. Hij blijkt in hetzelfde bataljon gezeten te hebben als mijn vader Freerk Oldenburger. Deze is in 1960 op 34-jarige leeftijd overleden.
Wat bijzonder dat ze in hetzelfde bataljon hebben gezeten, Klaas. Hartelijk dank voor je reactie. En wat verdrietig dat je vader op zo'n jonge leeftijd al is overleden.
Reactie toevoegen