Jan de Vries

Jan wordt geboren op 8 december 1918 in Goirle en woont in Diessen als zoon van de Spar-kruidenier van het dorp. Als in de loop van 1939 de oorlogsdreiging voor Nederland verder toeneemt, wordt hij onder de wapenen geroepen en als soldaat van het 2-1 eskadron Pantserwagens ingezet voor de verdediging van vliegveld Ypenburg bij Den Haag.

Op 10 mei 1940 valt het Duitse leger Nederland binnen. De Luftwaffe vliegt voor de grondtroepen uit om met valschermjagers strategische punten verderop in Holland in te nemen en Nederland zo tot een snelle overgave te dwingen. Die eerste oorlogsdag nog weten de Duitsers Ypenburg in te nemen, waarop zware gevechten volgen om het vliegveld te heroveren. Bij deze gevechten raakt Jan door een granaatscherf gewond aan zijn linkerknie, maar de verwonding lijkt niet ernstig te zijn. De volgende dag wordt hij voor behandeling binnengebracht in het Rode Kruishospitaal in Den Haag. Hij is nog optimistisch gestemd en schrijft in zijn brieven naar huis dat hij het er uiteindelijk goed vanaf heeft gebracht. Ook over zijn verzorging heeft hij niets te klagen. In de daaropvolgende dagen volgen meer brieven naar huis. De pijn in zijn knie begint toe te nemen, maar het baart hem dan nog altijd meer zorgen dat hij van thuis nog geen teken van leven heeft ontvangen, terwijl zijn kameraden op de ziekenboeg inmiddels allemaal wel bericht van hun families hebben gekregen.

Op 22 mei bezorgt zijn knie hem ondraaglijke pijn. Diezelfde dag, zo kan Jan nog aan huis schrijven, wordt hij naar Voorburg, waar hij onder narcose wordt geopereerd. Het enige bericht dat hij tot nu toe van thuis heeft ontvangen, is een kaart van vóór 10 mei.

Na afloop van de operatie treden echter complicaties op die hem vier dagen later, 26 mei 1940, fataal worden. Jan is 21 jaar geworden en wordt thuis in Diessen begraven. Hij is Diessens enige gesneuvelde soldaat van de Tweede Wereldoorlog.