Jan van Strien

Jan wordt geboren op 20 januari 1911 in Dussen als zoon van Pieter van Strien en Cicilia Verdick. Hij groeit op in het gereformeerde milieu en woont met zijn vrouw en drie kinderen in Nijmegen. Daar is hij werkzaam als monteur voor Rijkswaterstaat.

Ten tijde van de Duitse bezetting is hij actief in het verzet als hulpverlener aan onderduikers en verspreider van het illegale blad Trouw. Hij wordt hiervoor op 2 december 1943 door de Duitsers gearresteerd en veroordeeld tot twee jaar tuchthuis. Aansluitend wordt hij afgevoerd naar Duitsland, waar hij wordt vastgezet in de strafgevangenis te Bochum.

Net als in de concentratiekampen staan de gevangenen van de tuchthuizen en strafgevangenissen bloot aan ernstige mishandelingen, verwaarlozing en ziekte. Ook worden ze voor uitputtende dwangarbeid aan het werk gezet in de fabrieken ten behoeve van de Duitse oorlogsindustrie.

Voor Jan worden de ontberingen van zijn gevangenschap uiteindelijk te veel. Hij bezwijkt in de ochtend van 11 april 1945, enkele uren voordat de gevangenis door de geallieerden wordt bevrijd. Jan is 34 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nationaal Ereveld in Loenen.