Jan wordt geboren op 19 juli 1927 in Hilvarenbeek als zoon van Petrus Wolfs en Petronella Moors. Voordat hij opkomst voor militaire dienst, werkt hij op de schoenfabriek van zijn oom en is lid van de kerkelijke harmonie Sint-Leonardus. Opgeroepen voor de dienstplicht, meldt hij zich in het najaar van 1947 bij de Koninklijke Landmacht in Roermond, waar hij als soldaat wordt ingedeeld bij het 5-11 Regiment Infanterie.
Vanwege het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Jan voor de vervulling van zijn dienstverband naar de Oost gezonden, om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Na een opleiding van vijf maanden vertrekt hij eind februari 1948 met de Volendam naar de Oost, waar hij na een zeereis van een maand aan land gaat in Belawan op Sumatra. Vanuit posten in Siantar en Prapat wordt Jan ingezet bij patrouilles in de binnenlanden rond het Toba-meer.
Nadat in de loop van 1948 onderhandelingen tussen Nederland en de Republiek opnieuw vastlopen, wordt op 19 december 1948 de Tweede Politionele Actie begonnen, waarbij de uitschakeling van de republiek als een politieke en militaire macht voor ogen wordt gehouden. Ook op Sumatra worden dan acties gevoerd om cruciale posten veilig te stellen tegen revolutionaire infiltraties. Zo worden langs de oevers van het uitgestrekte Toba-meer verschillende landingen uitgevoerd door kleinere eenheden, terwijl de hoofdgroep over land Balige inneemt, na een moeizame tocht die door veel versperring en vernielingen wordt gehinderd. Ondertussen is op Java de republikeinse hoofdstad Djokjakarta ingenomen en wordt de Soekarno-regering na arrestatie vastgezet in Prapat, in dezelfde regio waar Jan dan dient.
Net als de Eerste Politionele Actie is de Tweede een tactisch succes, maar opnieuw blijkt de overwinning een illusie. Na afloop van de Actie op 5 januari 1949 moet Nederland de gevangengenomen republikeinse regering onder internationale druk weer vrijlaten en toestaan dat zij hun oude machtscentrum in Djokjakarta opnieuw betrekken. Het revolutionaire leger blijkt bovendien allerminst verslagen en voert de guerrillastrijd na de Actie tot ongekende hevigheid op. Voor de overbelaste, onderbemande Nederlandse soldaten blijkt het vrijwel onmogelijk om effectief hun gezag en de openbare orde te handhaven.
Ook voor Jans bataljon blijft het in de daarna volgende maanden zeer onrustig en moeten nog tal van acties worden ondernomen om het gebied rond het Toba-meer veilig te stellen. In de loop van juni 1949 wordt Jan gelegerd in Tandjoeng Poera, ten zuidwesten van Medan.
Op 13 juli is Jan met enkele kameraden in een legertruck onderweg om vanaf Tandjoeng Poera de afgelegen post in Telaga te bevoorraden. Halverwege de route rijdt de truck in een hinderlaag; de soldaten worden plotseling van alle kanten beschoten, met enkele doden tot gevolg. De overlevenden worden gevangen genomen. Drie soldaten weten al dan niet gewond te ontsnappen en waarschuwen hun kameraden in een naburige nederzetting. Als ze terugkeren naar de truck zijn echter alle lichamen van de gesneuvelde militairen, zowel de Nederlandse als de Indonesische, verdwenen. Ook Jan is spoorloos verdwenen; het is dan niet duidelijk of hij bij de aanval op die dag direct is omgekomen, of als gevangene is afgevoerd.
Na de Soevereiniteitsoverdracht blijkt dat de gevangen genomen soldaten vrijwel ter plekke zijn geëxecuteerd. Met de rest van de lichamen zijn ze vervolgens direct begraven door de revolutionairen. In het massagraf wordt dan ook Jans lichaam teruggevonden. Hij is 21 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Leuwigajah in Cimahi.
Reactie toevoegen