Johan van den Heuvel

Johan wordt geboren op 14 december 1910 in Uden en woont samen met zijn vrouw Martina van Duinhoven en twee kinderen in Boekel, in een boerderij op De Aa. Tegen de tijd dat hij in september 1939 als dienstplichtige wordt gemobiliseerd in het kader van de toenemende oorlogsdreiging, is hij ook lid van het Vrijwillige Landstormkorps. Johan wordt ingedeeld bij het II-10 Regiment Infanterie en ingezet bij de verdediging van de Grebbelinie tussen Veenendaal en de spoorlijn Utrecht-Arnhem. Tegen de tijd dat het Duitse leger op 10 mei 1940 Nederland binnenvalt, is Johans vrouw in verwachting van hun derde kind.

Na de zware gevechten op de Grebbeberg trekken Nederlandse militairen zich op 14 mei terug en houden stand bij Leersum. Duitse SS-pantserwagens stomen op richting Leersum, waar het tot een gewelddadig treffen komt met de Nederlandse militairen. Elf militairen worden die dag bij het bloedige gevecht in een korenveld neergeschoten. Een van de dodelijke slachtoffers is Johan; hij is 29 jaar geworden.

Zijn lichaam wordt samen met dat van zijn kameraden enkele dagen later geïdentificeerd, geborgen en begraven op de Oude Begraafplaats in Leersum. Vier maanden later wordt in Boekel Johans derde kind geboren.