Johannes wordt geboren op 16 maart 1905 in Oss en woont in Den Haag. Hij tekent voor militaire dienst bij het KNIL en vertrekt naar Nederlands-Indië, waar hij als sergeant dient bij de infanterie. Over zijn diensttijd in Nederlands-Indië is niets bekend; vermoedelijk is Johannes na de capitulatie van het KNIL op Java op 8 maart 1942 geïnterneerd in het Tjihapit-kamp te Bandoeng.
Op 17 augustus 1945, twee dagen na de capitulatie van Japan, roepen Soekarno en Mohammed Hatta de onafhankelijkheid uit van Indonesië. Zodra de Britten en Nederlanders aanstalten maken hun gezag te herstellen, begint de chaotische en gewelddadige Bersiap-periode, waarin revolutionaire paramilitairen zich tegen alle niet-inlanders keren. Duizenden Nederlanders, Engelsen, Chinezen, Japanners en van collaboratie verdachte Indische Nederlanders worden vermoord, opgejaagd en samengedreven in kampen. In reactie op het geweld gaan KNIL-militairen knokploegen vormen om de orde te herstellen en de vervolgde bevolkingsgroepen te beschermen. Een van deze militaire eenheden is het in Bandoeng opgerichte 5e infanteriebataljon van het KNIL, waar Johannes zich bij heeft aangesloten. Na maandenlang strijd te hebben geleverd naast de Britse en later de vanuit Nederland gearriveerde troepen, sneuvelt Johannes op 1 december 1946 in Bandoeng. Hij is 41 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats in Bandung op het Nederlands ereveld Pandu.
Reactie toevoegen