Karel Lammers

Karel wordt geboren op 22 november 1909 in Asten als zoon van Peter Lammers en Johanna Smits. Met zijn vrouw Lena Jansen en drie kinderen woont hij in Geldrop, waar hij is opgegroeid. Hij staat bekend als vrolijk en met een opgeruimd karakter. Bovenal voelt hij zichzelf Brabander en zijn vrienden krijgen hem gemakkelijk op de kast als ze bijvoorbeeld grappen dat de Peel best afgestaan kan worden, want “wat hebben wij er eigenlijk aan, het is toch maar allemaal hei”. Karel is lid van de voetbalclub Sparta, maar brengt zijn vrije tijd het liefst thuis met zijn gezin door.

Als in de loop van 1939-1940 de oorlogsdreiging ook voor Nederland toeneemt, wordt Karel onder de wapenen geroepen. De situatie wordt in april en de eerste dagen van mei 1940 steeds grimmiger en Karel grijpt de gelegenheid aan om stiekem terug naar huis te keren. Hij houdt er sterk rekening mee dat het weleens de laatste keer kan zijn dat hij zijn kinderen en zijn vrouw, inmiddels in verwachting van hun vierde kind, zal zien.

Op 10 mei valt het Duitse leger Nederland binnen. Karel is dan als soldaat met zijn eenheid gelegerd aan de Peel-Raamstelling in Bakel. Onder toenemende spanning kunnen ze in de verte het gevecht aan de Maaslinie horen. ’s Nachts volgt het bevel om zich terug te trekken naar de Zuid-Willemsvaart bij Beek en Donk, waar Karel om half vier aankomt. Daar blijft Karels bataljon tot de middag liggen, als opnieuw het bevel volgt om af te marcheren. Nog voordat Karel het dorp heeft verlaten, loopt hij met twee kameraden op de Duitsers in en wordt het vuur over en weer geopend. Het drietal komt uiteindelijk op een roggeveld terecht; liggend naast elkaar blijven ze op de Duitsers schieten, totdat ze volledig omsingeld zijn. Wanneer een van de soldaten Karel voorstelt om zich over te geven, wil Karel daar niets van weten. Juist op dat moment wordt hij dodelijk getroffen door een Duitse kogel. Enkele ogenblikken later is Karel overleden. Hij is 30 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nationaal Ereveld in Loenen. In Geldrop laat hij zijn vrouw met drie kinderen achter. Kort daarna zou hun vierde kind worden geboren.