Maarten de Vries

Maarten wordt geboren op 14 oktober 1885 in Haarlem als zoon van Maarten de Vries senior en en Maria Singels. Hij is getrouwd met Sophia Serné, met wie hij in Tilburg woont. Hij is beroepsmilitair bij de Koninklijke Landmacht, waar hij met de rang van adjudant-onderofficier dient als instructeur.

Als in de loop van 1939 de oorlogsdreiging voor Nederland sterk toeneemt, wordt hij met zijn eenheid, het 4-2 Depotbataljon, ingezet voor de verdediging van vliegveld Valkenburg tussen Wassenaar en Katwijk aan den Rijn. Wanneer op 10 mei 1940 het Duitse leger binnenvalt, vliegt de Luftwaffe voor de grondtroepen uit richting Holland om daar strategische doelen met valschermjagers in te nemen en Nederland zo tot een snelle overgave te dwingen. Vliegveld Valkenburg wordt diezelfde dag nog door Duitse parachutisten en toestellen ingenomen, maar de Nederlandse verdedigers zetten onmiddellijk de tegenaanval in.

In de ochtend van 10 mei is Maarten betrokken bij de aanval op de brug bij de Haagsche Schouw, een strategisch gelegen brug over de Rijn ten zuidoosten van Valkenburg waar de Duitsers zich hebben verschanst. Met groot gevaar voor eigen leven gaat Maarten voor in de aanval en wordt daarbij meerdere malen getroffen door Duits vuur. Hij bezwijkt diezelfde dag nog aan zijn verwondingen. Maarten is 54 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op Militair ereveld Grebbeberg in Rhenen. Voor zijn betoonde moed in de strijd is hem postuum het Bronzen Kruis toegekend.