Martinus Meeuwsen

Martinus wordt geboren op 5 september 1920 in Helmond als jongste van de drie kinderen van Josephus Meeuwsen en Gezina Nuijten. Martinus heeft nog een oudere broer en een oudere zus.  Hij tekent voor militaire dienst bij het KNIL en vertrekt naar Nederlands-Indië.

Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen geworden om Oost-Azië te kunnen overheersen. Tegen deze achtergrond wordt Martinus onder de wapenen geroepen en als kanonnier van de bergartillerie ingezet bij de verdediging van Soerabaja in Oost-Java.

Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel veroverd. Het KNIL, slecht voorbereid en uitgerust en ernstig gehinderd door besluiteloosheid aan de top, biedt sporadisch nog heftige tegenstand, maar is niet opgewassen tegen de superieure Japanse vuurkracht. Op 6 maart 1942 valt Soerabaja en trekt Martinus zich met zijn onderdeel terug op het eiland Madoera. Ernstig verzwakt door desertie van de inheemse troepen, capituleert de KNIL-eenheid daar drie dagen later en wordt in krijgsgevangenschap afgevoerd.

Het is niet duidelijk wat er dan met Martinus gebeurt. Hij overlijdt op 10 maart 1942 tijdens de oversteek van Madoera naar Java in een prauw. Martinus is 21 jaar geworden. Hij krijgt mogelijk een zeemansgraf of wordt ter plaatse begraven.