Pater Franciscus wordt als Frans de Grijs geboren op 4 maart 1901 in Amsterdam. Als missionaris van het H. Hart van Jezus MSC in zijn woonplaats Tilburg (lokaal bekend als ‘Rooi Harten’) vertrekt hij onder leiding van bisschop Mgr. Aerts naar de missiepost Langgoer in de Kei-archipel, een eilandengroep in de zuidelijke Molukken. De missionarissen hebben hier een groot opleidingscentrum geopend dat niet alleen vakbekwame broeders aflevert voor de uitbreiding van het missiewerk, maar ook vakmensen die, verspreid over de hele archipel, in technische beroepen aan de slag gaan. De Koninklijke Paketvaart Maatschappij die de eilanden van Nederlands-Indië met elkaar verbindt, haalt zijn stuurlui en motoristen bij voorbeeld het liefst uit Langgoer.
Het KNIL capituleert op 8 maart 1942 op Java, maar het duurt nog tot 30 juli voordat de Japanners ook de Kei-eilanden bezetten. Mgr. Aerts laat in de tussenliggende maanden weten niet te zullen uitwijken naar Australië en de andere missionarissen sluiten zich daar uit solidariteit bij aan.
De Japanners, die de christelijke missionarissen diep wantrouwen, stellen het missieterrein al op de eerste dag van de bezetting onder bewaking en dwingen de missionarissen zich te verzamelen bij de ingang van de kapel. Daar worden hen na ‘onderzoek’ allerlei beschuldigingen toegeschreeuwd. Ze zouden koloniale onderdrukkers zijn, in het bezit zijn van vuurwapens, de bevolking tegen de Japanners op proberen te ruien en hulp bieden aan gevluchte militairen en koloniale ambtenaren.
De bisschop en zijn medebroeders worden diezelfde dag op het strand gefusilleerd, maar pater Franciscus weet samen met pater Bedaux te ontkomen aan de moordpartij, omdat hij op dat moment toevallig niet in Langgoer, maar even verderop in Tual was. Franciscus besluit zich vrijwillig te melden bij de Japanners die hem ogenblikkelijk opsluiten en mishandelen. Op 2 augustus wordt hij samen met enkele Nederlandse soldaten in Tual gefusilleerd. Franciscus is 41 jaar geworden.
Reactie toevoegen