Pierre wordt geboren op 30 januari 1896 in Helmond en woont in Nederlands-Indië, waar hij zich heeft aangesloten bij de Landstorm. Deze organisatie is bedoeld voor mannen die te oud zijn voor reguliere dienst, maar in noodgevallen opgeroepen kunnen worden voor territoriale verdediging. Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen geworden om Oost-Azië te kunnen overheersen. Tegen deze achtergrond wordt Pierre vanuit de Landstorm ingelijfd bij het KNIL en als sergeant ingezet bij de verdediging van de kolonie.
Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel veroverd. Het KNIL, slecht voorbereid en uitgerust en ernstig gehinderd door besluiteloosheid aan de top, biedt nog heftige tegenstand, maar is niet opgewassen tegen de superieure Japanse vuurkracht. Op 8 maart 1942 wordt het KNIL in Bandoeng gedwongen tot overgave.
Samen met duizenden andere Nederlandse militairen wordt Pierre in krijgsgevangenschap afgevoerd naar de Javaanse kampen. Vermoedelijk wordt hij vanwege zijn leeftijd niet naar de Birma-spoorlijn gezonden, maar als dwangarbeider ingezet voor lichtere werkzaamheden en uitvoeren van reparaties in de Javaanse kampen zelf, of naar de kortere Pakanbaroe-spoorlijn op Sumatra getransporteerd.
In de Javaanse kampen, vaak ondergebracht in verlaten scholen, kloosters of kazernes, worden de gevangenen onder zeer erbarmelijke omstandigheden aan hun lot overgelaten. Door de slechte voeding, het gebrek aan hygiëne en medicijnen en overbevolking kunnen tropische en besmettelijke ziekten snel om zich heen grijpen. Daarnaast lopen de gevangenen in hun verzwakte toestand groot risico bij ernstige ongelukken betrokken te raken, of worden afgeranseld door de bewakers als het werk niet hard genoeg opschiet. Als gevolg hiervan bezwijken over de jaren vele duizenden krijgsgevangenen en geïnterneerde burgers in de Japanse kampen.
Ook voor Pierre worden de ontberingen uiteindelijk te veel. Hij bezwijkt op 21 december 1944 in Batavia op 48-jarige leeftijd. Hij vindt zijn laatste rustplaats in Bandung op het Nederlands ereveld Pandu.
Reactie toevoegen