Piet wordt geboren op 28 november 1923 in Tilburg. Tijdens de Duitse bezetting wordt hij samen met zijn oudere broer Johannes Petrus opgeroepen voor de Arbeitseinsatz. Piet komt alleen terug; zijn broer komt in Duitsland om bij een geallieerd bombardement op Geistingen in Hennef, ten oosten van Bonn.
Na het einde van de Tweede Wereldoorlog in Nederland meldt Piet zich als oorlogsvrijwilliger bij de Koninklijke Marine. Hij reist af naar de Verenigde Staten voor opleiding tot korporaal der mariniers en de voorbereiding op zijn inzet in Oost-Azië, waar Japan op dat moment nog worden bevochten.
Twee dagen na de Japanse capitulatie van 15 augustus 1945 roepen Soekarno en Mohammed Hatta de onafhankelijkheid van Indonesië uit. Als kort daarop de Britten en Nederlanders aanstalten lijken te maken om het oude koloniale gezag te herstellen, breekt de periode van de Bersiap (‘wees paraat’) aan, waarin vooral buitenlanders en tot vijand verklaarde Europese en Indische Nederlanders slachtoffer worden van geweld en vervolging. De bestemming van de mariniers wordt gewijzigd in Nederlands-Indië, om daar de openbare orde en rust te herstellen. In december 1945 reist Piet met de mariniersbrigade, verdeeld over een aantal kort na elkaar vertrekkende troepentransportschepen, af naar de Oost.
Admiraal Lord Mountbatten, opperbevelhebber van het South East Asia Command (SEAC), kondigt echter tot grote woede van de Nederlandse militairen voor hen een landingsverbod af voor Java en Sumatra. Hiermee probeert hij te verhinderen dat de chaotische situatie in de archipel escaleert in een grootschalige oorlog waar de dan nog gestationeerde Britse troepen in verzeild kunnen raken. Daardoor duurt het nog tot maart 1946 voordat Piet kan ontschepen in Soerabaja. Tot die tijd is hij met de mariniers gelegerd in Brits-Malakka.
Na het overnemen van posten van de nog aanwezige Britse troepen op Java, wordt Piet met name ingezet aan de oostkant van het eiland, waar aan het Soerabaja-front felle strijd wordt geleverd tegen de revolutionairen. Begin mei is Piet als lader aan het werk in een Sherman-tank, als hij in een onoplettend ogenblik wordt geraakt door de terugslag van het kanon. Zwaar gewond wordt hij afgevoerd naar het marinehospitaal in de stad, maar de geboden hulp mag niet meer baten. Twee dagen na het ongeluk bezwijkt Piet op 4 mei 1946 aan zijn opgelopen verwondingen. Hij is 22 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats op het Nederlands ereveld Kembang Kuning in Surabaya.
Reactie toevoegen