Piet wordt geboren op 22 maart 1927 in Vinkel en groeit daar op in een kinderrijk gezin op Zoggel. Opgeroepen voor de dienstplicht meldt hij zich in het voorjaar van 1947 bij de Koninklijke Landmacht in Maastricht, waar hij als soldaat wordt ingedeeld bij het 4-6 Regiment Infanterie.
Vanwege het losgebarsten revolutionaire geweld van de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd wordt Piet voor de vervulling van zijn dienstverband naar Nederlands-Indië gezonden, om daar bij te dragen aan het herstel van de rust en het Nederlandse gezag. Na afronding van een korte militaire opleiding vertrekt hij op 20 juni 1947 met S.S. Sloterdijk naar de Oost, waar hij na een zeereis van een kleine maand bij Batavia aan land gaat (het bataljon zou aanvankelijk naar Makassar op Celebes worden gezonden, maar de reisbestemming wordt onderweg gewijzigd).
Op Java wordt Piet ingezet voor patrouille- en wachtdiensten in en rond zijn legerplaats Semarang aan de noordkust; later volgt deelname aan zuiveringsacties als onderdeel van de W-brigade ten zuiden van Brebes en op de noordhellingen van de Slamet-vulkaan. Eind 1947 rolt het bataljon een belangrijke organisatie van het revolutionaire leger op bij Kadjen, nadat het geweld daar opnieuw is opgelaaid.
Tijdens de Tweede Politionele Actie van 19 december 1948 tot 5 januari 1949 trekt Piet met zijn bataljon via Bandjarnegara op naar Wonosobo en stuit daarbij op zeer heftig verzet van de revolutionairen. Tactisch gezien is de Actie een succes; alle militaire doelen worden binnen de gestelde termijn gehaald en met de inname van het republikeinse centrum Djokjakarta en de arrestatie van de republikeinse regering, lijkt de onafhankelijkheidsbeweging politiek te zijn uitgeschakeld. Kort na afloop van de Actie blijkt dat succes echter een illusie; het revolutionaire leger is allerminst verslagen en ontketent met steun van de bevolking een ongekend gewelddadige guerrillastrijd. Voor de onder druk gezette Nederlandse militairen is het vrijwel onmogelijk om in de nieuw veroverde gebieden de veiligheid effectief te handhaven.
Tegen deze achtergrond sneuvelt Piet bij de uitoefening van zijn plicht op 19 juli 1949 in Wanarata in Midden-Java. Hij is 22 jaar geworden en vindt zijn laatste rustplaats in Bandung op het Nederlands ereveld Pandu.
Reactie toevoegen